Giriş
Milletin verdiği mücadeleyi küçümsemeyin. Kolay değil. Sabunla suyla arası iyi olmayan bazı insanlar bile hijyen kurallarına sımsıkı bağlandı... Tanıdık tanımadık önüne geleni şapur şupur öpen ya da İmamoğlu gibi kucaklayan insanlar bile, sosyal mesafe nedir öğrendi. Gönülden sevmeyi de öğrendi. Ev hapsi deyip geçmeyin. Bu bir disiplin getirdi. Orada burada şapkasını çantasını unutanlar bile şimdi maske takmayı unutmuyor.
Edindiğimiz bu güzel alışkanlıkları, korona sonrası’na taşır da kalıcı kılarsak belki de o hızla:
● Kırmızı ışığı bile artık ihlal etmeyeceğiz.
● Lüzumsuz yere korna çalmayacağız.
● Arabaları kaldırımlara çekmeyeceğiz. Kuyrukta sırayı bozmayacağız.
● Piknik sonrası çöpleri orada bırakmayacağız.
● Kanepeleri kırmayacağız, yeşile kıymayacağız, havuza işemeyeceğiz. Daha sayayım mı? Sütunlara sığmaz.
Korona, bizi böyle bir eğitimden geçiriyor gibi... Bunlar, Kopenhag Kriterleri’nden daha değerli unsurlar. Manavda, markette, şurada burada meyve ve sebzeleri mıncıklaya mıncıklaya seçen teyzeler, sanırım korona’dan sonra daha dikkatli olacaklardır... Ve sanırım, ortaboy lokantalarda masaya getirilen o yemek listeleri, bundan böyle tertemiz sunulacaktır.
Evet, korona epey can aldı ama talim terbiye konusunda da epey faydalı oldu. Kötü alışkanlıkların terk edilmesi kolay değildir. Bu millet, işte bunu başarıyor. Daha ne olsun?
