Damlalar

Bir tanecik komünistimiz vardı... Nazarlık. Koronavirüs, koskoca memlekette gitti onu buldu. Tunceli Belediye Başkanı Maçoğlu. Geçmiş olsun dileklerimi sunuyorum. Bayılırım böyle komüniste. Yerli ve milli.

Kemal Bey çok dertli, çok. On yıldır anlatıyor anlatıyor ama derdini kimse anlamıyor. Tek tük anlayanlar varsa bile, onlar da Kemal Bey’i yanlış anlıyor. İnanın, bu da bana dert oluyor. Çünkü: Türkiye’de fakir fukara ve yoksul insanlar da olduğunu ilk keşfeden odur. Yatağa aç giren çocuklar olduğunu ilk görüp fark eden de odur. Muhalefet, sahiden çok önemli bir kurummuş meğer.

Hakim, Savcı, Avukat. Hayır... Bundan ibaret değil. Bir de mübaşir var. Ondan vazgeçemeyiz. Mahkeme kapısında derdini mübaşire anlatan binlerce davacı ve davalı olduğuna göre, onu nasıl yok sayabiliriz? Hukuk Sistemi’nin ayrılmaz parçasıdır... Herkes gider, o kalır.

Bir de siyasete bakalım. İttifak’a katılmayıp seçime tek başına girecek partiler için, barajı aşağı çekecekleri anlaşılıyor. Aşağı dediğim 3 ya da 5. Lütuf gibi gözüküyorsa bile tuzağa da düşebilirsiniz, dikkat... Kime yarar kime zarar, hiç belli olmaz.