Fatih Terim

- 4 kere geldi...

- 4 kere gitti.

Demirel’e benziyor... Merhum da 5 kere gidip 6 kere gelmişti ya... Son gelişinde, başbakanlığa da sığmadı, cumhurbaşkanı oldu... Daha yüksek makam olsa, oraya da çıkacaktı.

Bunlar, dünyada ender görülen vakalardır. Esasen vazgeçilmez olan insanlar da ender görülür. Sürekli mücadele, sürekli başarı ve zafer, her geri dönüş’te onları bir basamak daha yukarı çeker.

Tabii onlardan mucize de beklenir. Yarım başarı, çeyrek başarı, kimseyi tatmin etmez. Çünkü büyük işler yapmışlardır. Öyleyse yine yapmalıdırlar, çevresindekiler değil, yegâne sorumlu kendileridir. Hemen bir muhtıra yerler. Halbuki vasat biri olsaydılar, onları göndermek kimsenin aklına gelmezdi. Onları kimse istiskal de etmezdi.

Fatih Terim’in çok maçta saha kenarında, bir iki kilo verdiğini tahmin ederim. Üstlendiği görev, bir ömür törpüsü’dür. Buna rağmen o meşakkat, onu mesleğinden koparamadığı gibi, daha da güçlü kılıyor. Demirel’e benzettiğim bir yanı da bu. Hele makul bir süre sonra Fatih Terim’e sokakta, çarşıda, pazarda, her karşılaştıkları yerde, insanların “kurtar bizi baba” diye bağırdıklarını görürseniz, beni hatırlayın.