Giriş
Yavuz Ağıralioğlu’nu dinlerken düşündüm ki: İYİ Parti’ye masada kurulan kumpası -aradan bu kadar gün geçtiği halde- içine hâlâ sindirememiş İYİ Partililer var.
*
Var ama değişen bir şey yok. Ne olacaktı ki? Kılıçdaroğlu
- HDP görüşmesinin sonuçlarını vesile edip Akşener, hadise mi çıkaracaktı? Bu saatten sonra mı? Hem “bir daha huysuzluk etmem” diye Fatih Altaylı’ya söz vermedi mi? Her neyse...
*
Sahaya dönelim. Genel tabloya bir bakalım. Tuhaf değil mi? Böyle bir seçim görmedim ama böyle bir süreç de görmedim. Hani Demirel demiş ya:
- 24 saat çok mühimdir diye. Ne 24 saati? Ne 48 saati? Şimdi saat başı, seçim favorisi değişiyor. Kendini ağırdan satan küçük partiler ve becerikli aktörler yelpazeyi tarumar ediyor. Daha da edeceğe benziyor.
*
Beri tarafta... Mahalle baskıları. Bu baskılar kişisel irade üzerinde o kadar etkili ki milli irade bazen rehin bile alınıyor. Televizyon yorumcusu arkadaşlar, bazen fikirlerini söylemekte zorluk bile çekiyor.
*
Haber kutsal, yorum hürdür. Ne münasebet? Ekranda ağzınla kuş tutsan nafile. Konuşmacı arkadaşlardan, hem de en değerli olanlarından objektif yorum falan bekleyen yok... İzleyici ille ve sadece hoşlanacağı sözleri duymak istiyor. Peki peki... En büyük parti sizin parti. Yüzde 60’la geliyorsunuz. 400 de milletvekiliyle. Tamam mı?
