Hayret

Siyasetin gözü öyle dönmüş ki... En ağır lafı, bakalım kim söyleyecek ve kime söyleyecek diye merakla bekliyorduk. Alkışlar... Rekoru Akşener kırdı. Bu kadarını Kılıçdaroğlu’ndan bile duymamıştık.

Ne hissettim?

Siyasetçilerin öyle lafları vardır ki, dinlerken, insanı ya kızdırır, ya güldürür, ya düşündürür... Mutlaka bir etki bırakır... Bazen ümit ve moral verir, bazen yeni çağrışımlar getirir, ufukları açar, bazen de kâbus gibi çöker.

Şu son konuşmasında Meral Akşener’i dinlerken, neler hissettiğimi kontrol etmek ve anlamak istedim. Heyhat. Yapamadım. Hiçbir tahlilde bulunamadım. İçimde ne bir öfke belirdi, ne bir şaşkınlık alâmeti, ne de bir siyasi refleks... Put gibi oturdum.

Bugün üçüncü gün. Görüyorum ki, sadece üzülmüşüm. Üzüntüden başka hiçbir yabancı duygu yok içimde.

- Acaba sitemlerle mi doluyum? Hayır. Üzüntü, öyle baskın çıkmış ki, yanı sıra hiçbir duyguya yer bırakmamış kalbimde.

- Yahu geçer be Rauf... Bu da geçer. Yok. Bu biraz zor geçer. Çünkü bu siyaset değil. Bu başka bir şey.