Giriş
Mesafe kavramıyla da tanıştık. Bu çok güzel... Virüs sebebiyle birbirimize koyduğumuz mesafe gibi terörle aramıza da mesafe koyabilirsek harika olur.
Ayağımız taşa takılsa, nerde bu devlet diye hep bağırır dururuz ya...
- İşte burda devlet. “Gözle görülmez elle tutulmaz” bir meçhul sanmayın. Hayatımızın bir parçasıdır.
- İnsanı yaşat ki devlet yaşasın.
Onu, terörle mücadeleden tanırız. Depremde sardığı yaralardan tanırız. Neler neler. Her felakette kapımızı çalan ilk odur... Devlet. Fakat hiç bu kadar yakından hissetmemiştik onu. Yediden yetmişe, hepimize verdiği şu güven duygusu, dünyadaki duyguların en kuvvetlisiymiş meğer.
Üstelik yanında millet var. Devlet-Millet el ele... Bu birlikteliği kalıcı bir biçimde sürdürebilirsek, her türlü tehdit ve tehlike, vız gelir bize. Parolamız:
- Önce insan. Göç dalgasından beri verdiğimiz sınav, dünyanın dikkatinden kaçmıyor. Haydi bakalım. “Hatt-ı müdafaa yok, sath-ı müdafaa var.”
