Giriş
Siyasi aritmetik, öbür hesaplara benzemez. Öyle partiler gördük ki, seçimi kazanamadı ama neticeyi o belirledi. Örnek: Cem Uzan. 2002 seçiminde yüzde 7.3 oy’da takılıp kaldı ama AK Parti’yi yüzde 34’le tek başına iktidara taşıdı. Çünkü öbür partileri barajın altına itti... Yüzde 34’ü beğenmiyor musunuz? Siz kimsiniz? - Biz hâlâ yüzde 25’iz.
Tabii bugün sistem başkadır. 2002’ye hiç benzemiyor ama yine de belirleyici parti kavramı yaşıyor. Zaman zaman HDP bile seçimlerdeki puan cetvelini etkileyebiliyor. Saadet Partisi’nin belki kendine hayrı yok ama seçimde müttefikine 3-4 milletvekili hediye edebiliyor. Parti şöyle dursun, tek başına 1 aday bile, bütün seçimi sürükleyebiliyor.
Muharrem İnce, önemli bir siyasetçi. Lâkin... Kendi sesinden yeni bir parti kuruyorum dediğini kulağımla duymadan, onunla ilgili yorumlara girmek yanlış olur. Kararını versin, açıklasın, ondan sonra...
Karar vermek de herhalde o kadar kolay olmasa gerek... Karar da yetmiyor. Onu hayata geçirmek var. Ali Babacan karar vermek için kimbilir kaç ay düşündü. Davutoğlu da öyle... Hatta bir ara bıktırdılar. Hadi artık, kuracaksanız kurun diye medyada eleştiriler bile başladıydı. Sanırım Muharrem Bey o kadar uzatmayacaktır. Lâkin parti kursa da kurmasa da, Türkiye’nin gündeminden hiç düşmeyecek bir siyasetçi olduğu anlaşılıyor.
