Giriş
Şimdi sırada ne var? Af Kanunu değilse bile ceza indirimi’ne benzer bir düzenleme.
Bunu der demez hemen ilave etmelisiniz ki:
Millet vicdanına uygun bir düzenleme.
Demezseniz yandınız. Azarı işitirsiniz:
- Sen kimin adına kimi affediyorsun? Haklısınız.
Ben başka bir şeyden bahsetmek istedim:
Her hükümlüyü, her tutukluyu, canavar zannetmeyelim.
Yasaların yazılış biçimi, bazen en basit bir suçu bile vatana ihanet düzeyine getirir.
Mahkeme ne yapsın? Kanun Yazıcı ne dediyse o.
Öyle ağır kelimelerle suçlandığınız olur ki meğer ben neymişim diye siz de şaşar kalırsınız.
Bir bakarsınız, size isnat edilen suç, alacağınız cezadan daha beter.
Vaktiyle Cumhurbaşkanlarından birine yazıyla hakaret etmekten yargılandım.
İş, hakareti aştı devleti tahkir, anayasayı tebdil falan gibi sınırlara dayandı.
Şaştım kaldım. Neyse ki ucuz kurtuldum.
Yani demek istediğim: Çoğu iddianamelerde rastlanan ağır isnatlar, hukuk dilinin bir özelliği olsa gerek.
Yoksa çıkar amaçlı suç örgütü kurmak’tan tutun, halkı isyan ve galeyana sevk’e kadar, neler var neler.
Konumuzla ilgisi yoksa bile, şuna da dikkatinizi çekmek isterim.
Son yıllarda seri halde müebbet cezalar verildi.
İdam iyi ki kalkmış. Eğer kalkmasaydı, bu müebbetlerin çoğu idam’a mı dönüşecekti acaba? Nasıl olacaktı sahi?
Ne biçim bir manzara doğacaktı? İnsan, düşünmek bile istemiyor.
Türkiye ne büyük kaza bela atlatmış meğer.
