Korona belâsı yüzünden, 23 Nisan’ı lâyıkıyla kutlayamadık. Hem de 100’üncü yılında. Yarın öbür gün 19 Mayıs’ı da lâyıkıyla kutlayamayacağız.
Ardından Ramazan Bayramı geliyor. Aynı sebeple, o da ambargo altındadır.
Vecibelerimizi yerine getiremeyeceğiz. Ne yapalım? Kurallara uyacağız. Fakat 1 Mayıs ferman dinlemiyor.
İlle de yürümek. İlle de Taksim Meydanı. İlle de yasakları delmek, polisle çatışmak.
1 Mayıs’lar güzeldir, emek ve dayanışma kutsaldır. Tamam da, 23 Nisan’lar, 19 Mayıs’lar daha mı önemsizdir?
Şuna cevap isterim: Ulusal Egemenlik’in simgesi 23 Nisan olmasaydı, Atatürk Milli Mücadele’yi başlatmak üzüre 19 Mayıs’ta Samsun’a çıkmasaydı, biz bugün hangi 1 Mayıs’ları kutlayabilirdik?
1 Mayıs, devlete ve cumhuriyete meydan okumak mıdır? Bu mudur ayrıcalığı?
Şuna da cevap isterim:
Bu millet 1 Mayıs’a duyduğu saygı ve heyecanı, sanki 23 Nisan’a ve 19 Mayıs’a hiç duymuyor mu ki korona yasaklarına uyup kuzu kuzu eve tıkılıyor?