Giriş
Şöyle bir şey olsa:
Muhalefet liderleri toplantıdayken...
Yani Kılıçdaroğlu, Karamollaoğlu, Babacan, Davutoğlu, Akşener falan bir masa etrafında oturmuş konuşurlarken...
Kapı açılsa... İçeri Erdoğan girse... Ve dese ki: - Ne konuşuyorsunuz? Beni de aranıza alın... Beraber konuşalım... Her şey Türkiye için...
Ve masaya o da otursa... Halk ne yapar acaba? Çok mutlu mu olur?
12 Eylül’e çeyrek kala, Ecevit-Demirel kavgası en doruktayken... Bir CHP’li arkadaşım demişti ki:
- Şu anda Ecevit ve Demirel beraberce ekrana çıksalar ve şunu deseler:
“Biz bir koalisyon hükümeti kurmaya karar verdik...” Vallaha bütün Türkiye davul zurna çalarak günlerce bayram eder. Öyle demişti.
Şimdi o arkadaşa telefon edip sordum: - Erdoğan’ın da katılacağı öyle bir toplantı yine davul zurnayla karşılanır mı?
Dedi ki: Asla. Sonra dönüp koyu AK Partili bir arkadaşıma da aynı soruyu sordum. O da dedi ki: Asla.
Durum anlaşılmıştır. Bugün iki ittifakın da taraftarları öyle bir hale getirilmişler ki, öfkelerini dindirmek mümkün değil...
Yani rakip liderleri aynı fotoğraf karesinde görmeye bile tahammülleri yok. Halk bu haldedir.
Nitekim... Bir başka arkadaşım, Meral Akşener’i Kılıçdaroğlu’yla yan yana görünce, çılgına dönüyor, neredeyse camı çerçeveyi kıracak kadar kendini kaybediyor. Diyorum ki:
- Yahu sana ne? Sen İYİ Partili değilsin, MHP’lisin...
Akşener’den sana ne? Arkadaş bunu izah edemiyor. Belki Akşener izah edebilir. Nedir sahi bu?
