Son olsun

Zannederim bir dahaki yerel seçimde, hiç kimse ittifak lafını ağzına almaz artık.

İttifak, ancak genel seçimler için gerekli...

- Mecburiyetten.

Çünkü orada yüzde 50 barajı var.

Yerel seçimlerde ne var? Hiç... Kim 1 gol atarsa galip... O yüzden de tekme, tokat, hile, tuzak, kalleşlik, ihanet... her şey serbest... şeytanla bile iş tutabilirsin.

Buna rağmen, yaptığı ittifaktan tatmin olmuş parti yok... Arayış hâlâ devam ediyor.

Ya seçmen? Çoğu yerde içine sinmeyen tablolarla karşı karşıyadır. Dayatmalardan hiç hoşlanmıyor. Hele ideolojik emri-i vâki’lere çok sinirleniyor.

Ortak şikayet.

- Nereden çıktı bu ittifak?

Seçim tahmini yapmak bile imkansız.

Partilerin oy oranlarını, kayıplarını kazançlarını zaten doğru tespit etmek de kolay olmayacak.

Kaldı ki, her galibiyete bir kulp bulunacak, her mağlubiyete bir mazeret...

- Yanlış ittifak.

- Yanlış aday.

- Aday tespitinde yanlış yöntem.

Neler neler denecek.

Seçilenin de seçilemeyenin de burnundan gelecek.

Bana kalsa, derim ki: İlk ve son olsun.

Yerel seçimde ittifak, bize göre bir iş değil... Er meydanına hiç benzemiyor bu. - Biz dönelim yine dededen kalma usule.

Her parti, her yörede, çıkarsın azizim kendi adayını...

Dışarıdan hiçbir yabancı madde almadan... hiçbir orantısız güç kullanmadan... hile yapmadan... tuzak kurmadan... buyursun, her parti, kendi öz evladıyla çıksın sahaya.

Ne bu yahu?

İttifak icat oldu.

Mertlik bozuldu.