Sonu ne olur?

Tuhaf bir durum var. Eğer evham değilse, diyebiliriz ki, dünya, kafayı Türkiye’ye takmış. Hatta bir kısım Türkler bile kafayı Türkiye’ye takmış.

Öyle bir hava esiyor ki sanırsınız Türkiye, haritadan silinirse dünya birden bire huzura kavuşacak. Yani, karşımızda böylesine bir husumet cephesi var.

Bunu nasıl göğüsleriz? Klişeleşmiş bir sözdür ama milli birlik tek çare. Siyasi partiler dahil, medya dahil, bütün kurum ve kuruluşlar, kol kola girip sağlam dururlarsa bu badireyi elbet atlatabiliriz. Peki, böyle bir savunma hattı görebiliyor musunuz?

Türkiye’yi peşkeş çekenler, işbirlikçiler, simsarlar, muhbirler, çürümüş ruhlar, sulanmış beyinler, ey kara vicdanlılar!.. Türkiye elden giderse, sizler olduğunuz yerde yine aynen kalacak mısınız sanırsınız? Yahu işgalciler gelince, ne iktidar kalır ne muhalefet... Ne medya kalır, ne adliye ne belediye...

Ortada hiç böyle bir tehlike yokmuş gibi elinizdeki bütün nimetleri har vurup harman savuruyorsunuz.

- Seçim mi dediniz? Hay hay. Her gün yapalım. Ama önce komşu rejimlere bakalım... Ve seçim yapabildiğimize şükredelim.

Not: “Daha da kötü şeyler yaşayacağız” diye sevinenler, yarın “enkaz devraldıklarında” bunun bin beteri kötülüklere muhatap kalmazlar inşallah.