Giriş
İlber Ortaylı Hoca iyi söylemiş: “Türkiyeli değilim Türk’üm!” demiş. Al benden de o kadar.
*
Hiçbir İtalyan “Ben İtalyalıyım” demez, İtalyanım der. Hiçbir Fransız “Ben Fransalıyım” demez Fransızım der. Ama bizim “ilerici softa”lar Türk’üm dememek için coğrafyanın kaderine sığınıp Türkiyeliyim der. Yani hasbelkader. Vah zavallı.
*
Önce dili siyasallaştırdılar. Dil gitti mi zaten yandın, arkasından her şey çözülür. Sonra dini siyasallaştırdılar. Sonra sıra sıra, kılık kıyafeti, mutfağı, müziği siyasallaştırdılar. Daha da bir sürü şey.
*
Zaten işte bu sebeple milletten koptular. Güzel geleneklerimizi çiğnediler. Peygamber Ocağı dediğimiz Orduya bile düşman kesilerek demokratlık kisvesiyle tuhaf bir cibiliyet sergilediler. Ama sıkışınca yine Orduya sığındılar.
*
Dağıtmayalım. Türkiyelilik meselesine dönersek... “Önce tarafsızlaştıracaksın, sonrası kolay” düsturuna uygun olarak “halk yok halklar var” tezine Türkiyelilik diye bir etiket yapıştırdılar, böylece ve güya halkla bütünleştiler. 50 yıldır bununla uğraşıyorlar. 500 yıl daha uğraşsalar nafile... Biz Türküz.
Not: Bu kısır döngü bitmez:
- CHP’liler bölünecek ki birleşsinler.
- Birleşsinler ki ileride kolayca bölünsünler.
- Bölünsünler ki bir gün yine birleşsinler. Ne zamana kadar? Bölünene kadar.
