Giriş
Doktora şiddet!
Yazarken bile utanç duyduğum bir yazı.
Üniversite sınavında derece yap, 6 yıl tıp fakültesi oku, üstüne TUS denilen dünyanın en zor ikinci sınavına gir, 4 yıl asistanlık yap, yasal olmamasına rağmen 36 saat nöbet tutturulsun, nöbet sonrası çalışmaya devam et ve verim beklensin, uzmanlık sınavına gir, mecburi hizmete git, istersen yandal sınavına gir derece yap, yandal asistanlığı yap, sonra yandal mecburisine git…
Okurken bile zorlandınız değil mi?
Bir bilim insanı kolay yetişmiyor.
Ne büyük aşamalardan geçiyor, ne saçlar beyazlıyor o masa üzerinde, ne göz yaşları döküyor her sınav vaktinde…
Ölmek için değil; ülkeye faydalı olmak, insanları iyileştirmek için yapılıyor bunlar.
Ölen her bir doktorun yerini doldurmak ise 15 yıl sürüyor.
Ne oldu da doktora şiddet bu kadar arttı?
Hatırlar mısınız bilmem; bir medya kuruluşunda “Anne karnında amniyotik bant unutuldu, bir annenin acı feryadı” şeklinde bir haber yapılmıştı.
Herkes bir anda doktorlara düşman olmuş, kadına acımıştı.
Bu “amniyotik bant” nedir bir araştıralım diyen çıkmamış olmalı ki, bunun bir sargı bezi değil, bir tanı olduğu atlanmıştı.
Medyada bu şekilde yer alan vakaların kaçı gerçekten doktor hatasıydı?
Halkı bu kadar kine, nefrete yönlendirmek doğru muydu?
Kim suçlu?
Araştırmadan haber yapıp doktor nefretini kızıştıranlar suçlu...
Doktorun bilgisi yerine hiç gülümsemediğine odaklananlar suçlu...
Özel muayenehaneyi tercih edip para verdiğinden şikayet edenler suçlu...
30-36 saat uykusuzluğun üzerine doktordan verim bekleyenler suçlu...
Doktoru tehdit edip engelli raporu almaya çalışanlar suçlu...
Kapıda olmayan güvenlik memuru suçlu...
Sıra beklediği için şiddete başvuran hasta suçlu...
Maaşları dilde şişirenler suçlu…
Doktora gittiğinizde bir bedenden daha fazlasını görün, emek görün mesela, başarı görün.
Saygı duyun, feyz alın…
Bir stand-up gösterisine gitmiyorsunuz. Hunharca gülümsenmeyi beklemeyin, hastalığınız hakkında bilgi edinin.
Günde 100 hasta bakan doktor için “Benimle az ilgilendi” demeyin; anlamaya çalışın.
Doktora şiddetin en kısa zamanda son bulmasını diliyorum.
Dün gerçekleşen utanç tablosunun bir daha yenilenmemesini temenni ediyorum.
