Giriş
Yıldızlar bütün ihtişamlarıyla göğün sonsuzluğunda dururlar. Onların bu kadar güzel olmalarının nedeni artık olmuş olmalarıdır. Oluştukları binlerce içeriğin bütününde yıldızlardır.
Evrenin ilk oluştuğu zamanlarda dahi onları yıldız yapacak şeyler etrafta vardır. Sonsuzlukta küçücük tanelerin birleşmesiyle oluşurlar. Zamanı gelince olurlar zamanı gelince de ölürler. Hepsinin ölümü de aynı sebepledir.
İçlerindekini yaktıkça küçülür ve sonunda içlerine çökerler. Bazıları yine diğer yıldızlarla birlikte dönüp dururlar. Bazıları ömürleri boyunca tek bir yerde ışık saçarlar etraflarına.
Bazıları göğe bakınca görünürler bizlere bütün güzellikleriyle. Bazısı da güneş olur. Etrafındaki gezegenleri aydınlatarak ve ısıtarak tüketirler içlerindeki enerjiyi. Dünyanın güneşi işte orada durur. Hayattır kendisi. Yaşam demektir. Hem ısıtır hem aydınlatır hem de bütün bir sitemin gitmesi gerektiği yolu gösterir.
