Deplasmanda kazanamama sorununu bu defa Konya’da çözmek istedi Trabzonspor ama ilk ataklar ev sahibindendi. Eski dost Yusuf’un ortasına Kramer’in kafası direkten dönmeseydi Konya öne geçecekti. İki takım da ‘aman yemeyeyim’ deyince ilk yarı gol sesi çıkmadı.
Son yarım saate kadar ne bir pozisyon ne de yükselen bir tempo izleyebildik. Oyuncu değişiklikleri bir ivme bir yenilik getirir dedik, o da olmadı. Bal yapmayan arı bile bir ses çıkartır. Bence iki takım da bal yapmak istemedi. 90 dakika boyunca olmayan tempo uzatmalarda ortaya çıktı. Son dakika içinde ortalık gereksiz yere çok karıştı. Ayıptır yahu. Öyle ciddi bir olay da yok. Kavga etmeye enerjiniz vardı da bu enerjiyi maçta niye göstermediniz? VAR’dan gelen penaltıyla kaybetti Trabzonspor.
Lundstram son saniye be! İş mi yaptığın? Trabzonspor’da futbolcu arkadaşlara tek tek bakıldığında hepsi yetenekli çocuklar. Neredeyse sezon sonu gelmiş, halâ bir arada oynama acemiliği çekilmez ki! İdman yapıyorsunuz tamam. Trabzon öyle çok büyük bir yer değil. Acaba saha dışında da görüşseniz mi diyorum. Gidin Boztepe’ye beraber çay için. Sahilde balık yiyin. Binin bir takaya denize açılın. Konuşun biraz. Böyle oynayacaksanız gidin balığa çıkın. Birbirinizi tanımanıza yardımı olur. Trabzon insanı ve Trabzonspor duygusaldır. Sizi bağrına basar. Bu sinerjinin çok şampiyonluk getirmişliği vardır. Benden söylemesi. Ozan için de; Trabzonspor’un neredeyse son fırsatı olduğunu, buna rağmen bu şansı iyi kullanamadığını söylemek gerekiyor. Son saniye bir de yalandan kendini atıyorsun.