Kepazelik

Maçtan önce, Beşiktaş Divan Kurulu’nda dün yaşanan hadisenin; Mehmet Şamil ve Fuat Balkan beylerin, Baba Hakkıların, Süleyman Sebaların başkanlık yaptığı kulübe hiç yakışmadığını söylemeliyim. Ülkemizin en büyük, en saygın ve köklü kulübünde iç hesaplaşmalar böyle halledilmez. Halledilmemeli. Bulunduğunuz konuma göre davranmakta zorlanıyorsunuz bunu yapabilecek çok kıymetli (Mesela Ahmet Ürkmezgil gibi) Beşiktaşlılar var. Bu sezon için lig gitti, kupa gitti, Avrupa gitti. Ancak önümüzdeki sezon Avrupa ihtimali devam ediyor. Elde kalan tek hedef. Bir de galibiyet serisine bağlayıp taraftarı bir parça mutlu etmek. İlla bir hedef belirlemeye bile ihtiyaç yok bence. Bu taraftar için oynayın! Luaj pak, o velkai im i bukur bre Rasica. Senden hala bir patlama değil, biraz kıpırdama bekliyoruz. İkinci yarı hem tempolu hem de daha pozisyon dolu başladı. 55’te Paulista direğe takıldı. Gedson’un Rafa’ya bir parça yardımı bile çok şeyi değiştirecek. Chamberlain’in burada biraz sorumluluk alması lazım. Geldiğinden bu yana bir Fener maçında oynadı o kadar. Beşiktaş’ta futbolcular seyirciye kulak verse sorun çözülecek aslında. Yusuf Sarı’nın ilk golüne bireysel başarı diyelim, ikinci golüne ne diyeceğiz? Sonrasında verilen pozisyonlara ne diyeceğiz? Kenarda, bir dönem adı Beşiktaş’la anılan Çağdaş Atan’ı görünce ‘Nasıl olurdu acaba?’ diye düşünmeden edemiyor insan. Sabah Divan Kurulu’nda, akşam sahada kepazelik. Allah taraftara sabırlar versin.