Şimdi Hollanda düşünsün

Hemen her maç önü, maçı yazan meslektaşlarım maçtan önce bir ‘giriş yazısı’ yazar. Bu maç öncesi benim yazacak bir şeyim yoktu. Bu maç; önceden bir şeyler yazılacak’ bir maç değildi... Rakibin gücünün, yok bilmem takım oyununun, Montella’nın kadro tercihinin falan öneminin olmadığı bir maçtı. Maç boyu Hakan Çalhanoğlu’nu aradık mı? Evet. Stadın abartısız 4’te 3’ü bizim taraftarımızındı. Gurbetçilerimiz her maç olduğu gibi bizim çocukları yalnız bırakmadılar. Maçın hemen başında Merih’le bulduğumuz gole inanmamız dakikalarımızı aldı ama öne geçmiştik. ‘Bu skoru korumamız gerek’ dediğimiz, uzatmalarla beraber 45 dakika nasıl geçti anlamadım bile. Sanki Leipzig Arena’da slow motion (ağır çekim) bir film izledik. Dakikalar geçmek bilmedi. İkinci yarı maçın kahramanı Merih kafayla bir gol daha attı. Sonra Avusturya da bir gol attı ama sonrası resmen VATAN SAVUNMASI!.. Bizim çocuklar direndikçe direndi. Son saniye Mert Günok ‘çeyrek finale’ uçtu! Maç sonunu görmenizi isterdim. 2. Vatan Almanya’da, Leipzig’de ‘Bir Başkadır Benim Memleketim’i seslerimiz kısılana kadar söyledik. Müthiş bir keyifti. Şu gergin günlerimizde bu galibiyet ilaç oldu. Ayağınıza taş değmesin çocuklar. Çekya naçı sonrası ‘şimdi Avusturya düşünsün’ diye yazmıştım. Şimdi de bağıra bağra diyorum ki; Şimdi Hollanda düşünsün!.