Giriş
Dora ilk değildi... Böyle giderse sanırım son da olmayacak! Bir tarafta can dostları için canını verecek insanlar varken bir tarafta kendi içindeki caniyi onlara gösterenler oldukça ve onları gerçekten cezalandıracak yasalar olmadıkça...
Dora ne ilk ne son olacak! Okumuşsunuz, yüreğiniz kaldırdıysa izlemişsinizdir. Sarıyer’de Ozan Ö, çalıştığı işyerinde kendisini rahatsız ettiği gerekçesiyle ‘Dora’ isimli 3 aylık köpeği yere vurarak öldürdü. Yakalandı, savcılıkça sorgulandıktan sonra TCK’nın 151/2. maddesi uyarınca “Mala zarar verme” suçundan tutuklanması talep edildi.
İstanbul Nöbetçi Sulh Ceza Hâkimliği’nce Ozan Ö. hakkında yurtdışına çıkış yasağı konulmasına ve konutu terk etmemek şeklinde adli kontrol uygulanmasına karar verildi. Evet bu kadar! Sadece bu kadar... Çünkü hala Dora ve Dora gibi canlara işkence edenler, istismar edenler ve vahşice öldürenler ‘mala zarar vermekten’ yargılanıyor.
Şimdi yine Dora’nın öldürülmesinin ardından Hayvan Hakları Yasası’nın bir an önce kabul edilmesi için çağrılar yapılıyor. Doğanın ve dünyanın kıymetini daha çok anladığımız bugünlerde dilerim ki artık canlara mal gözüyle bakmaktan vazgeçeriz ve bir an önce bu yasa mecliste kabul edilir.
KIYMETİNİ ANLAMIŞIZDIR UMARIM
Doğanın kıymetini umarım insanoğlu eve kapandığımız bu günlerde biraz daha anlamıştır. Cezalı gibi evde oturuyoruz. Irk, dil, din ayrımı olmadan. Ve sadece doğa dinleniyor, doğa kendiyle baş başa, doğa temizleniyor. Kıyılarda yunuslar, foklar; sokak aralarında yaban domuzları, atlar; gökyüzünde ve ağaçlarda daha önce hiç görmediğimiz kuşlar...
Şehirlerde hava, uzun yıllardır hiç olmadığı kadar temiz. İzmir’in sokakları şairin dizelerinde kaldığı gibi yine “deniz kokuyor”. Etraf yemyeşil, otlar alabildiğine boy uzattı. Karantina bitip de sokaklara geri döndüğümüzde, bu yaşananları unutmayalım. Geri döndüğümüzde onları ürkütmeyelim, zarar vermeyelim... Doğaya, dünyamıza gözümüz gibi bakalım.
BU 23 NİSAN HİÇ UNUTULMAYACAK
Evlere kapandık, çoğu alışkanlığımız, geleneksel davranışlarımız değişti belki ama karantina günlerindeki bazı anlar da asla unutulmayacak. Bunlardan biri de 23 Nisan coşkusu. Hayatımda yaşadığım en güzel bayramlardan biriydi. Hele İzmir! O görüntüler ve o gün yaşadığımız duygular, eminim hepimizin aklından uzun yıllar çıkmayacak.
