Güney Kore nasıl teknoloji devi oldu?

Efendim bundan 3 hafta önce LG Electronics davetlisi olarak Güney Kore'ye gittim. Güney Kore çok merak ettiğim yerlerden biriydi, üstelik Kore savaşından sonra küllerinden yeniden doğabilen, Uzak Doğu'nun kendine has kültürü ve çalışkanlığıyla teknolojinin kalbinin attığı bir yeri görmek için de sabırsızlandığım bir yerdi. Kore notları az sonra...



Güney Kore hakkında önce ufak bir tarihsel bilgi vermekte fayda var. 7 yy. ve 20. yy arası bağımsız yaşamış bir devlet olarak varlığını sürdüren Kore, 1910 yılında Japonya'nın işgaliyle koloni haline gelir. 1945 yılına kadar bu şekilde yaşarken 2. Dünya Savaşı'nda Japonya'nın yenilmesiyle Güney Kore'yi ABD, Kuzey Kore'yi SSCB yani şimdiki Rusya işgal eder. Böylelikle Güney'de kapitalizm bayrakları dalgalanırken, Kuzey Kore Komünist rejimin ikliminden çıkamaz ve bir daha da birleşemezler. Kore Savaşı'nın çıkma sebeplerinden en önemlisi de zaten bu olmuş. Bildiğiniz üzere Türkiye de Kore Savaşı'na bir tugayla katılarak destek verir. Bu yüzden Türkleri pek sever Kore halkı.

Küllerinden nasıl doğdu?

2. Dünya Savaşı'na katılmış yeni ve çok genç devletler, bu yıkıcı savaşın maddi buhranıyla kıvranırken ABD'den Marshall Yardımı alarak toparlanmaya başlarlar. Güney Kore de bu plandan faydalanarak kendini kalkındırmaya adar. Şu anda ülkenin yaşam standartlarının çok yüksek olduğunu, Asya'nın en büyük dördüncü ekonomisine sahip olduğunu ve pek çok teknolojik alanda Japonya'yı bile geride bıraktığını söylesem, siz de bu işin sırrını merak edersiniz. İşte Uzak Doğu'nun o kendine has çalışkanlıkları, iç disiplinleri ve stratejik düşünmeleri burada devreye giriyor. Önce eğitime yatırım yapıyorlar, hedeflerine odaklanıyorlar, sebat ediyorlar ve büyük bir disiplinle gerçekten çok çalışıyorlar. Gördüğüm en çalışkan toplum diyebilirim. Uzakdoğu'nun neredeyse tamamı disiplin ve çalışkanlık konusunda dünyaya örnek oluyor aslında.

Gezi notları

Teknolojinin mabedleri plazalar, şehrin her yerinde yükseliyor. Arı gibi çalışan, çok disiplinli bu toplumun çoğunun robot olduğunu düşünmeden edemedim. Şaka bir yana, belki de zor şartlardan geçip dünyanın teknoloji devi ülkelerinden biri olabilmek için sarfettikleri emeği korumak adına böyleler.



LG'nin genel merkezinin bulunduğu plazaya girişte (Twin Towers) bunu bir kere daha düşünmedim değil. Aynı anda hem beyazları hem de renkliler farklı gözlerde yıkayabilen Twin Wash çamaşır makinesini görünce "Vay arkadaş bunu ne iyi akıl etmişler" deyip, içimdeki çamaşırcı teyzeyi yatıştırdım. Öyle güzel detaylarla bezenmiş aletler vardı ki; mesela kuru temizleme yapabilen bir dolap düşünün.

Eve geldiğinizde üstünüzdekileri çıkarıp asıyorsunuz, 30 dakika sonra tertemiz buluyorsunuz. Hatta benim gibi çift çizgi ütü yapanları utandıracak kadar iyi ütü bile yapabiliyor. Çocuklu evde 1300 defa açılıp kapanan buzdolabı için bile müthiş detaylar düşünmüşler. Ne içerideki kokular birbirine karışıyor, ne de içerideki soğuk hava dışarı kaçıyor. Çift kapaklı buzdolabıyla bunu çözmüşler. Düşünün ki bu insanlar 1970'lerin sonunda renkli televizyon üretemeyen bir topluluktu, şimdi robot yapıyorlar.

Sosyal hayat

Karaoke barlar ve söylemekten bıkmadıkları Gangnam Style şarkısını saymazsak, çok çılgın bir gece hayatına sahip değiller. Elbette iyi gece klupleri var ama çalışmaktan ayırabildikleri kısıtlı vakitlerinde daha sakin bir hayat geçirmeyi tercih ediyorlar. Müthiş yemekleri , baharatları ve sunumlarıyla adeta her yemekte bir seremoniyle karşılaşıyorsunuz. Mesela bir çay demleme ve ikram etmeleri var ki, 1 saate yakın süren geleneksel bir seremoni.

Çoğu Korelinin yüzlerinde birer maske görebilirsiniz. Yaşadıkları salgınlardan dolayı kendilerince aldıkları önlem bu. Kendilerini korumaktan ziyade, diğerlerini hastalıktan korumak için takıyorlar maskeleri. Mağazalarda kıyafet denemek yasak. Sadece pantolon veya etek denemenize izin veriyorlar. Tezgahtar kıza sebebini sorduğumda "kazağı bollaştırabilirsiniz" gibi bana göre son derece saçma bir cevap verdi. Asla ikna olmuyorlar. Kural, kuraldır.

Açık hava bile olsa dışarıda sigara içmek yasak. Caddelerde sigara içmek için özel alanlar yapılmış ve çoğu cam kafeslerden oluşuyor. Bunların içine girip kendinizi zehirleyebilirsiniz.

Sokak tezgahlarında inanılmaz lezzetli yemeklerden, kendilerine has mantılarından (Dimsun), kurutulmuş deniz ürünlerinden yapılan yiyeceklerden, kızartılmış hamur tatlılarından (ki bu arada pek tatlı ve şekerli yemiyorlar) kendinizi alamıyorsunuz.



Dört tarafı denizle çevrili olan Kore'nin öyle balık pazarları oluyor ki, içinde bir tek deniz kızı göremezsiniz. Bir renk cümbüşünün içine düşüp, daha önce görmediğiniz deniz canlılarıyla karşılaşabilirsiniz. Denizden çıkan her şeyi yemek, kurutup saklamak ve her türlü yemeğini yapmak gibi maharetleri var.



Cilt bakımına önem veriyorlar. Zaten kadınların tamamında mermer gibi bir cilt var. Kıskanmamak elde değil. Bin çeşit cilt maskesini her türlü markette bulabilir, gönül rahatlığıyla kullanabilirsiniz.

Maalesef dil konusunda sınıfta kalan bir memleket. İngilizce bilenlerin oranı %15'den fazla değil. İngilizce konuşulabileceğini düşündüğümüz her yerde büyük hüsrana uğradık. Sadece otel görevlileri sizi anlayabiliyor. Havaalanı çalışanları bile İngilizce konuşamıyor.



Metro ağı çok geniş. Tüm şehri baştan sona metroyla gezebilirsiniz. Yeter ki nereye gideceğinizi ve hangi hattı kullanacağınızı bilin.