Giriş
Sevgilimizle, eşimizle, ebeveynlerimiz ve kardeşlerimizle ilişkilerimiz ne kadar sağlıklı yürüyor? Dahası olabilir mi? Olmuyorsa ne olur? Derya deniz bir konu ama bir ucundan tutmaya çabalayalım.
İLİŞKİLERİM KISKANÇLIĞIM YÜZÜNDEN YÜRÜMÜYOR
SORU: Hocam, ilişkilerim kıskançlığım yüzünden yürümüyor. Adam yakışıklı olduğu için kıskanmıyorum. Eski eşim çok yakışıklıydı ama şimdiki erkek arkadaşım değil. Ama onu da aynı biçimde kıskanıyorum. Güvenle de ilgisi yok. Kimsenin bakmasını istemiyorum. Karşı cinsle konuşmasını istemiyorum. Erkek personel almadığı için tartıştık en son. Neden sevdiğim erkeğin dirsek temasında bulunduğu 3 çalışanın da kadın olmasını kabul edeyim? Bu isteğim neden baskı görmeme sebep oluyor?
CEVAP: Yaptığınızın adı nedir sizce, baskı değil mi? Sosyal hayatta sevdiklerimizi fanusa koymamız gibi bir şey söz konusu olamaz. Kıskançlık doğal bir duygu ama onun da hayatımızı zindan etmemesi, tatlı bir sınırda kalması gerekiyor. Onu yönetebilmemiz gerekiyor bana kalırsa. Güven temelli ilişkilerde, içten içe kıskansak dahi birbirimizin hayatını zorlaştırmadan sürdürebilme yetimiz olur, yoksa bile çabamızla gelişir. Bütün kadınlar sizin gibi davranırsa bu kadınlar nerede çalışacak ayrıca, sadece kadınların yanında mı? Bence ilişkilerinizi bozacak, koparacak seviyede kıskançlık duyuyorsanız kaynağına inmek için profesyonel yardım alabilirsiniz. Ayrıca eşinizin yanındaki herkesi düşman bellemek yerine, tanımaya çalışabilir ve makul seviyede ilişki geliştirebilirsiniz. Karşılıklı biçimde isterseniz dostluklar bile kurarsınız.
DANSÇIYIM, SEVGİLİM KOSTÜMÜME KARIŞIYOR BANA BAŞKA İŞ BULMAYA ÇALIŞIYOR
SORU: Hocam, ben dansçıyım ve erkek arkadaşımla da bir gösteri aracılığıyla tanıştık. Bana hayranlık duyuyordu ve tavlamak için de baya uğraştı. Ama şimdi hem dans kostümlerime karışıyor hem de mesleğime alternatif bir iş yaratmaya çalışıyor bana. Onu çok seviyorum ama işimi bırakmak istemiyorum. Bu süreci nasıl yönetebilirim bilmiyorum.
CEVAP: İlişkilerde karşılıklı adımlar atılmasını, gerektiğinde fedakarlık yapılmasını desteklemekle birlikte birini değiştirmeye, baştan yaratmaya elbette karşıyım. Dansçı olmayan bir sevgili ya da eş arayan varsa dansçı olmayan kadınlar arasında aramalı. Pilota aşık olup sonra uçuş yasaklamakla aynı şey bu. Ona da buna da hakkımız yok. Birinin hayatına girmek demek, onun hayatı hakkında söz hakkını elinde toplamak anlamına gelmez ve gelmemeli. Dolayısıyla taviz vermemeniz gerektiğini düşünüyorum. Mesleğiniz de siz de saygıyı hak ediyorsunuz. Dans ya da başka bir şey; sevdiği şeyden vazgeçen ve ilişkisi bitsin ya da devam etsin, sonradan pişman olan çok sayıda kadın tanıdım. Onlardan biri olmanızı istemem. Birbirinizi gerçekten seviyorsanız çözüm bulacağınıza inanıyorum. Ve bu çözüm vazgeçişlerle değil de seçimlere duyulan saygıyla mümkün.
KADINLAR NE ZAMAN GERÇEKTEN ÖZGÜR OLACAK?
SORU: Canım hocam, 21 yaşındayım. Ağabeyimin baskısı yüzünden evden ayrıldım. Çünkü sürekli bekaret kontrolüne götürülmekle tehdit ediliyor ve şiddet görüyordum. Tiyatroya ilgi duyduğum için felsefe bölümünü bıraktım. Ve tiyatro eğitimime destek vermemeleri için anne babamı da kışkırtıyor. Biz kadınlar ne zaman gerçekten özgür olabileceğiz?
CEVAP: Bugün değilse bile bir gün. Bu mücadeleden vazgeçemeyiz. Öncelikle felsefenin tiyatroyu besleyeceğini düşünüyorum ve imkanınız varsa lisans eğitiminizle tiyatroyu birlikte yürütmenizi öneriyorum. Maalesef toplumumuzda erkek çocuklara sınır çizilmesi konusunda genel bir basiretsizlik hakim. Ailenizle yaşamak gibi bir seçeneğiniz kalmadıysa lütfen güvende olduğunuzdan emin olun. Ailenize açık, net ve sizi de hafifletecek bir mektup yazıp dünyanızı ve arzularınızı anlatabilirsiniz. Saatleri size uyan bir işte çalışabilir ve güvenilir kaynaklardan burs da arayabilirsiniz. Ailenizle kopmak yerine kendinizi ifade edip desteklerini alarak ilerlemeye çalışın. Bu konuda bir ilerleme kaydedemezseniz sizin gibi genç kadınlar için fırsatlar yaratmaya çalıştığımı, çalıştığımızı bilmenizi isterim.
