Bir kadın daha sokak ortasında, 5 çocuğunun babası tarafından öldürüldü. Yine evladının gözleri önünde... Anne hayatını kaybetti, peki o çocuk nasıl yaşayacak bundan sonra hayatı! Nasıl silinecek hafızasından o görüntüler? Ve kalan 4 çocuğu nasıl sağlıklı bireyler olarak devam edecekler hayatlarına? Bu defa sebep ne? Namus cinayeti mi yoksa cinnet mi getirdi koca ya da yemek mi pişirmedi kocasına!
Bir anne öldü, bir kadının daha yaşam hakkı elinden alındı. Ya ardında bıraktığı 5 çocuk ne olacak? “Annem öldü” demenin verdiği acıyla “Annem, babam tarafından öldürüldü” demenin verdiği acı aynı olabilir mi hiç!
Arnavutköy’de, sokak ortasında yine kocası tarafından öldürülen Hatice Çelik’ten bahsediyorum. Gözü dönmüş katil bir koca daha dehşet saçtı. Hatice Çelik tartışma sonucu belki kurtulurum umuduyla atmış kendini sokağa. Yatıyor boylu boyunca... Başucunda da oğlu bekliyor. Derken geri geliyor katil elinde pompalı tüfeğiyle... 2 el daha ateş ediyor oğlunun gözleri önünde, tüm engellemelere rağmen. Oracıkta can veriyor Hatice Çelik. İnsan mısın sen be adam!
Kontrolü kaybettik
Bu hafta sokağa çıkma yasağı uygulanmadı bildiğiniz üzere. Ben hala karantinadayım, mecbur olmadıkça dışarı çıkmıyorum. Bazen düşünüyorum, ben mi çok abartıyorum diye. Sonra bir baktım Kadıköy Moda’da eğlence tavan yapmış. Sanki her şey bitti de kutlama yaparmışcasına. Cahil cesareti dedikleri bu olsa gerek. Onca uyarıya onca duyuruya rağmen bu görüntülere tanık olmak şaşırtıcı.
Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın geçtiğimiz hafta sonu yasak olmayacağını açıklamasının ardından Kadıköy Moda'da bir grup genç risk devam etmesine rağmen sahilde müzik eşliğinde dip dibe dans etmiş. Amaç ne? Bu kadar mı açsınız eğlenceye! Üstelik ne maske kullanılmış ne de sosyal mesafeye uyulmuş. Umarım sizin bu rahatlığınız başkalarını rahatsız etmez.
Kontrollü sosyal hayat kontrolsüz insanlar nedeniyle umarım hüsranla sonuçlanmaz. Yoksa yazık olacak emeklerimize.
Normalleşemiyorum
Cuma günü 18 yaş altı için izin günüydü malum. Oğlumu bindirdim pusetine biraz hava alsın dedim. Evin kapısından çıkmadan “Anne maskemi takmadın” diye uyardı beni. Kapıdan çıktığı an maskesini ister. Elini asla sağa sola sürmez. Ara sokakların daha sakin olacağını düşündüğümüz için oraları tercih ettik. Gerçekten de sakindi. Birkaç parkın önünden geçtik, parklar çocuk kaynıyordu tabiri caizse. Anneler de çimenlerde sere serpe oturmuş keyifteler. Oğlum ise parka gidelim diye bir talepte bile bulunmadı. Biraz dolaştık, D vitaminimizi aldık. Oğlum “Hadi anne evimize gidelim, yıka beni” dedi. O bile kontrolü elden bırakmıyor. Bu arada oğlum sadece 3.5 yaşında! Ve biz uzun bir süre kontrollü de olsa insanların kontrolü sağlayamadığı normal hayata geçmeyi düşünmüyoruz. Bizde karantina bitmedi.
Ben mi fazla abartıyorum sizce?