Giriş
Karadeniz’in incisi Sinop’tan bildiriyorum. Bugün dehşetle izlediğim bir boğulma olayına şahit oldum, hayatımda ilk defa... Sinop’un her tarafı plajlarla çevrili. Bilen bilir huyunu denizin. Dalgası hemen hemen hiç eksik olmaz. Bazı yerler akıntı nedeniyle çok daha tehlikelidir. Bu yıl corona virüs nedeniyle en sakin olan, sahili olabildiğince büyük Akliman bölgesi oldu tercihimiz. "Arka deniz" diye de bilinir. Tatil sezonunda hemen hemen her hafta boğulma vakaları yaşanır burada ve maalesef bugün bir tanesine bizzat şahit oldum. Dediğim gibi sakin değil, oldukça hoyrat suyu. Sığ bir deniz olduğu için de “aman boy bile değil” diye insanlar pek ciddiye almıyor olsa gerek ama akıntının bilincinde değiller.
Yol boyunca uzanıyor sahili... Sahil kenarında genelde piknikçiler ve kampçılar olur. Biz oranın huyunu bildiğimiz için sıcaktan bunalınca kıyıda bir dalar serinleyip çıkarız. Neyse yine bir yandan güneşin tadını çıkarırken bir yandan boğulma vakaları üzerine konuşuyorduk ki piknik alanından onlarca insan denize doğru koşmaya başladı. İlk cümlem “Eyvah yine biri boğuldu” oldu. Bizim oturduğumuz yere biraz uzaktı olayın yaşandığı yer, sadece kalabalığı görebiliyordum.
Sonra “Ben gidip bakacağım” dedim bizimkilere. Ulaştığımda insanlar el ele tutuşup zincir oluşturmuşlardı ama deniz o kadar dalgalıydık ki bir türlü ulaşamadılar kişiye. Can simidi atıyorlar bir yandan ama rüzgarın şiddetiyle gitmiyor can simidi. Zaten çocukların kullandığı can simidi hafif olur bilirsiniz, balon desek yeridir. Derken 10-11 yaşlarında bir çocuk çıkarıldı denizden. Tam derin bir ohhhh çekmiştim ki insanlar el ele tutuşup zincir olmaya devam edince anladım ki birkaç kişi daha var.
Çaresizlik çok kötü!
Düşünsenize, gözünüzün önünde biri çırpınıyor ve siz bir şey yapamıyorsunuz. Neyse efendim küçük çocuğun denizde çırpındığını gören abileri sırayla atlamışlar ama onlar da akıntıya karşı koyamadılar. Ve adam gözlerimizin önünde çırpınıp duruyor ama batmıyor. Bildiğiniz ayakları yere basıyor boyunda bile değil deniz suyu hizası, nasıl bir akıntıysa izin vermiyor yürümesine bile. Bir an “Tamam gitti” dedim, bir adım öne gelemiyor kaydıkça kayıyor, uzaklaşıyor. Sonra orada kamp kuran insanlardan halat buldular ama tam çekerken halat da koptu. Küçük çocuk can havliyle koşarak bir halat daha getirdi.
Kıyıda kadınlar ve çocuklar bağırıp çağırıyor, kendilerini yerden yere atıyorlar. Ortalık cehennem yeri. Tam çareler tükenmişken deniz polisi koştu geldi. Derken ikinci kişi de yarı baygın halde çıkarıldı. Ambulanslar çoktan hazır bekliyordu. Ardından 3 kişi daha sırayla kıyıya çıkarıldı. Tam 5 kişi dakikalarca boğuştu dalgalarla. Son 3 kişinin durumu iyi görünüyordu. Hepsi ambulanslarla hastaneye götürüldü. Sonradan yerel kaynaklarda öğrendim, hayati tehlikesi bulunan yokmuş. Derin bir nefes aldım. Ama gün boyu etkisinden çıkamadım olayın.
Rip akıntısına dikkat!
Rip akıntısı “çeken akıntı” olarak da tabir ediliyor. Ve bu yaşanılan olayın nedeni de rip akıntısıymış. Boğulma vakalarının en önemli nedeni rip akıntısı. Uzmanlar da zaten sürekli uyarılarda bulunuyor ama malumunuz biz insanlar uyarıları çok da dikkate almıyoruz duruma bakılırsa.
Rip akıntısı ya da çeken akıntı, dalgaların kıyıya gelip hızla geri çekilmesiyle oluşuyor.
Aklınızda olsun! Çeken akıntıya karşı en önemli kural kıyıya doğru değil, sağa ve sola doğru kıyıya paralel yüzmek.
Corona virüs kimin umurunda!
Onlarca birbirini tanımayan insan el ele tutuşup bir can kurtarma telaşına girdiler. Corona virüs kimin umurunda! İzlerken göz yaşlarımı tutamadım. Eminim yardıma koşan çoğu kişinin aklına gelmiştir ama mevzu can kurtarmak olunca o an gerçekten başka bir şey düşünemiyor insan. Oradaki insanların hepsine sarılmak istedim mutluluktan. İnanın corona virüs korkum olmasaydı deniz polisine o anki duygu yoğunluğumla koşa koşa gidip sarılabilirdim.
Bir vatandaş olarak teşekkürü borç bildim. Eğer yetişmeselerdi kalan son 3 kişi göz göre kayıp gidecekti hayattan.
