Biri çok fena diğeri çok iyi

Üst üste iki mağlubiyet zaten keyifsiz olan taraftarın şevkini iyice kaçırmış. Hava da soğuk. Günlerden pazartesi. Bir de ekonomik güçsüzlük eklenince tribün fazla gürültü çıkaramaz olmuş.

Rakibin ev sahibini her atakta tedirgin eden futbolu da olmasa seyir zevki bulunmayan bir koşuşturma izlenecekti. Visca’nın ilerlemiş yaşına rağmen adrese teslim ortaları Trabzonspor’u skora yaklaştıramadı. Eskiden bir fırtına vardı. Şimdi hafif bir lodos bile esmiyor.

Kasımpaşa, Aytaç’la beraberliği yakalarken, 4 Trabzonsporlu’nun açık tribün seyircisi olarak pozisyonu izlemesi ayıp bir defans zayıflığı idi. Da Costa 3. golü hazırladı, kat etti sonra kafayla fileleri buldu. Hal ve gidiş, oyunu okuma ve bir eser yaratması 10 numarayı hak etti. Enis Destan’ın oynadıkça yükselecek bir konuma gelmesi, bir forvet olarak oyuna ağırlık katması, buna karşın Mehmet Can’ın da kendini daha fazla geliştirmesi Trabzonspor adına önemli gerçeklerdi.

Elbette üst üste 3 yenilgi hele Trabzonspor ve Trabzon halkı için kabullenecek bir durum değil. Seyirci de bunu biliyor ve anlıyor ve tepkisini sonuna kadar veriyor. An itibarıyla Trabzonspor evde yok. Kapıyı çalsanız da kimse açmıyor.