Santrafor varsa oynat demiştim

Barak atıldıktan sonra Ivan Hasek, 5’li bir Çek duvarı ördü. Biz de topa sahip olduktan sonra bu duvardan karşı tarafa geçmek için topu sağa, sola dolaştırmaktan zorunda kaldık. Çünkü içerde santrforumuz olmadığı ve de topu fazla şişiremediğimiz için çaresiz kaldık. Bir de 10 kişilik rakipten ilk yarının sonuna doğru neredeyse golü yiyorduk. Mert alanı daraltıp milli takımı koruma altına aldı. Hakan, nihayet Inter’deki farklı oyununu milli takıma da taşıdı. Salih çıkıp Kaan girince daha farklı oynamaya başladık. Savunmadan da pas yaparak çıkmayı daha iyi yapmamız gerekiyor. Bu maça gelene kadar 90 bin taraftar milli takımı izlemiş. Almanları bile geride bırakmış. Onlar da istedikleri milli takımı çok beklediler ve ikinci yarıda görme imkanı buldular. Tek tek ele alalım. Hepsi şahane çocuklar. İş kolektife gelince eksiklik had safhada göze çarpıyor. Gruptan ikinci çıktık eyvallah. Ama Almanya’da esas oğlanları bize sunan bir oyun türüne henüz ulaşamadık. Koca bir yarı pozisyon yaratamadık yazık değil mi? Bu bize yakışmıyor. Nihayet beklenen pozisyonu ikinci yarının başında gördük. Oh be dedirten bir ataktı. Barış beklenen driplingini yapınca pozisyon golle sonuçlandı. İstenen ve beklenen de buydu. Oyun iştahımız geri geldi. Üstümüzdeki ölü toprağını attık derken Mert yumruklayacağı topu blokaj yapayım derken golü yedik. Ne demiştik santrforun varsa oynat. Ucunda ölüm yok. Cenk de öyle yaptı. Daaaan diye köşeye çaktı. Derin bir oh çektik.