Giriş
Bencilliğin felsefe karşılığının temsilcisi Thomas Hobbes’tir. Ona göre birey "Ben sevgisiyle" yani daima ve öncelikle kendisini düşünerek hareket eder. Bireyin eylemlerine, iyi ve kötü diyen yine bireyin kendisidir. Birey daima yararına, çıkarına uygun olanı yapar. Her insanın çıkarı bir olamaz, bu yüzden evren ahlak yasası olamaz.
Ne yazık ki, hayatı ‘Ben Merkezli’ görenlerin çoğunlukta olduğu bir toplum yapısına sahibiz. Hayatın bir bölümünde; kendi varoluşunu yetersiz görüp, yaşamındaki kişilere bağlı olarak mutlu olan insanlar topluluğu da mevcut. Mutluluk kavramını değerlendiren kişiler, mutluluk kaynağının çoğunu çevresel faktörlerin oluşturduğunu belirtiyor. Oysa uzmanlara göre mutluluğun sırrı, kontrollü olmak koşuluyla biraz da bencil olmaktan geçiyor.
İşte farklı algıların çapraz sonuçları. Karşımızdaki kişiyi suçlamak için çoğu kez kullandığımız bir kelimedir: Bencilsin. Altında güçlü bir serzeniş vardır. Öfke gizlidir. Yapmak isteyip te, yapamadığımız bir eylemin karşımızdaki kişinin başarısı karşısında ona attığımız taştır. Canı yansın isteriz. Kendi yaralarımızın kabuğunu kanatmamak için başkasını yaralarız. Oysa onun gücü bizim kalkanımızdır. Mutlu olmak için biraz "ben"’ odaklı olmak gerekiyor. Egoist olun demiyoruz. Başkaları için yaşamayı bırakmalısınız.
En çok ikili ilişkilerimizde yaşadığımız bir duygudur. Sevdiğimiz kişilerin hep kapsama alanımızda kalmasını isteriz. Çünkü onlarla varlığımızı koruruz. Yalnızlığın gücü karşısında yenik düşmek istemez ve çevremizin kalabalıklaştırmak adına yanlış kurgular buluruz.
Seda yanlış bir ilişki içinde olduğunu biliyordu. Selim’in türlü bencilliklerine "dur" diyemiyordu. Selim başarılı bir müzisyendi. Sanatçı kişiliğini egosuyla besliyor ve büyütüyordu. Sedanın hayranlığına ihtiyacı vardı. Her an yanında ona sevgisini hissettiren bir kadın. Dışarısının alkışlarını içeriye taşıyor ve selimin egosuna el pençe duruyordu.
Seda gibi fedakârlık, mükemmeliyetçilik, bağımlı, onay arayıcı ve boyun eğici gibi şemalardan birine veya bir kaçına sahipsek, bencil birine takılmamız yüksek ihtimaldir. Bencil biri ile baş etmek, aslında öncelikle kendimizle ilgili bir sorun. Sırf istedikleri olmuyor diye biri sizi terk etmeyi düşünüyorsa zaten yanlış yerde ve yanlış kişiyle birliktesiniz demektir.
Ne zaman ilişkide “ ben de varım, benim de beklentilerim var, dersen bir şeyler bozulmaya başlar. Karşıdaki senin zayıf yönünü aktive edecek hareketler yapar. İletişimi azaltır. Seni yok sayar. Olmadık şeyleri sorun eder, tartışma çıkarır. Surat asar, azarlar belki de şiddet.. Sonunda sizi yalnızlaştırır.
Şunu inanmalısınız. Siz bir savaş vermiyorsunuz. Sadece “ değerli olmak, var olmak ve ilişkinizi eşitlemek istiyorsunuz. Kendinizi suçlamaktan ve ona öfke duymaktan vazgeçin.
Yanıldığımız sürece kandırılmaya devam edileceğiz. Yanılgılarımız arttıkça mutsuzluk duygumuz artacaktır.
Bencil insanlara vereceğimiz tavsiye; Karşımızdakini düşünüyor ve ona saygı gösteriyorsanız, bu aynı zamanda kendinizi düşünmektir.
Gerçek aşk kendini feda etmek değil, bilinçli bir sevgi alışverişidir. Ruh olgunlaştıkça büyürken bencillik küçülür. Geriye sadece iç huzur kalır. Mutlu haftalar.
Kendisini pek çok seven, çevresinde pek az sevilir. Cenap Şehabettin
