Giriş
‘Yandık Recep, yandık’ der işçi Kazım…
Arkadaşı merakla sorar:
“Niye yandık?”
Cevap verir Kazım:
“Ekmeğe zam geliyormuş, zam!”
Suratı asılan Recep’in ağzından şu iki sözcük çıkar:
“Yapma be!”
Diyeceksiniz ki;
Bu fıkravari satırları niçin kaleme aldın?
Diyeceğim ki;
Medyada dün yayınlanan haberin aşağıdaki özetini okuyunca anlayacaksınız:
“Bugün zam yapıldığı belirtilen ekmeğin, İstanbul’da ve İzmir’de 1 lira 50 kuruştan, Ankara’da ise 1 lira 35 kuruştan satılması bekleniyor.”
Yani, İstanbul’da bazı yerlerde 1 liradan, bazı yerlerde ise 1 lira 25 kuruştan satılan ekmeğin fiyatı 1 lira 50 kuruş olacakmış.
25 kuruşluk, 50 kuruşluk ekmek zammı hali vakti iyi olanlar açısından elbette dert edilecek şey değildir.
Ama dar ve sabit gelirli insanlar açısından durum farklı!
1 lira 25 kuruşluk ekmeğin, 1 lira 50 kuruş oluşunu ele alalım ve tek gelirleri 1600 liralık asgari ücret olan 4-5 kişilik bir ailenin günde 6 ekmek tükettiğini varsayalım.
Günde 6 ekmek ne eder?
9 lira.
Ayda 30 ekmek ne eder?
279 lira.
Bu şu demek:
Olası zamla, ekmeğe giden para 279 liraya yükselecek. Ev kirasını, yemek masrafını, elektrik, su, telefon giderini, ulaşım bedelini karşılaması gereken 1600 liralık maaştan geriye 1321 lira kalacak!
1000 lira gibi, 1200 lira gibi düşük maaşlarla yaşam mücadelesi veren emeklilere gelince, onlar açısından ekmek zammı sanırım daha da ürkütücü!
Niye?
Neredeyse 3’te 1’i ekmeğe giden maaşla geçinmeye çalışmak mucizenin de ötesidir diye!
Gelelim sonuca!
Yani, yukarıdaki satırlara son noktayı koyduğum anda, Ticaret Bakanlığı’ndan yapılan açıklamaya…
İşte özeti:
"Türkiye Fırıncılar Federasyonu'nun ekmek fiyatı belirleme yetkisi bulunmamaktadır. Bu doğrultuda ekmeğe yüzde 15 zam yapıldığı yönündeki iddialar gerçeği yansıtmamaktadır. Ekmeğe zam yok!”
En hayırlı gelişme, işte buna denir.
