Giriş
Bayram kahvaltısı gönlümüzün neresindedir? Sanırım benim için tam ortasında!
Çocukluktan başlayan bayram anılarımın temelini 'el öpelim, bayramlık giyelim, para toplayalım' değil de, bayram kahvaltısı sıcaklığı oluşturuyor. Sıcaklığın büyük sebebi belki de çocukken bayramların kış aylarına gelmesi ve anneannemlerde sobalı odada edilen kahvaltıdır.
Ailemin hala sürdürdüğü gelenek ile ‘ah nerede o eski bayramlar’ demiyorum sanırım.
Benim için bayramlar hiç değişmedi. Masadaki yüzler az da olsa değişti belki ama, o heyecan hiç bitmedi. Balkan göçmeni ailem kendi çocukluklarının bayram kahvaltılarını hala sürdürüyor. 'Kuşluk' adı verilen kahvaltı masasında herkesi bayram günleri farklı lezzetler bekler.
Günler öncesinden evde baklava hamurları açılır, şerbetler dökülür ve tepside bayram sabahını bekler. Bütün ailenin aynı apartmanda yaşamasından dolayı sanırım babalar bayram namazındayken herkes pijamaları ile bayram masasını hazırlamaya koyulur. Ailenin toplanması ile ziyafet başlar.
Öncelik kırmızı etli veya tavuklu klasik bir çorba... Çorbanın ardından toprak tencere pişmiş kuru fasulye...
Ana yemeğin son oyuncusu kapama olur. Bölgenin mutfağının vazgeçilmezidir kapama. Tepside, fırında pişen pirincin üzerinde et veya tavuk parçaları dizilerek yapılır. Çorbaya da et veya tavuk tercihini veren bu yemektir.
Büyükler ve çocukların kalabalıktan dolayı ayrı ayrı oturduğu masalar baklava ile birleşir.
Baklava hazırlandığı tepsi ile kahvaltı masasına gelir. Böylece çocuklar baklava ile büyüklerin masasında yerlerini alırlar. 26 yaşındayım ve hala çocuk masasında yer alıyorum😊
Tatlı yemeden önce masada bereket duaları yapılır. Herkes baklavadan bir dilim alır, kendi önünden aldığın baklava diliminin yanı sıra bir de karşı uçtan bir dilim alırsın. Bunun sebebi ise uzaktaki sevdiklerin yakınına gelsin temennisidir. Oğlu askerde olan anneler, çocukları okulda uzakta olan aileler, kızları yanlarına gelememiş babalar hepsi için duygu dolu andır uzaktakinin yakına gelmesi dileği. Belki de Balkanlardan yurtlarından göçerken sevdiklerini geride bırakanlar içindir o dilimler.
Ev baklavalarının ortasında bulunan yıldız şeklindeki dilimler ise evin damadına aittir. Sanırım bu taraflarda damatlar çok kıymetli ki baklavanın en güzel kısmı onlara ayrılır. O yıldızı sadece damatlar bozar.
Kahvaltı masası ziyafeti burada sona ererken bayram bizim ailede o zaman başlar. Kahvaltı sonrası bayramlıklar giyilir eller öpülmeye başlar.
Ailemde bu gelenek sürdüğü için sanırım ‘ah nerede o eski bayramlar’ demiyorum. Umarım gelecek kuşaklarda da bu ziyafet, bu gelenek devam eder.
