Giriş
Bence bu haftanın gündemine damga vuran haber, Sözcü Gazetesi’nden Sultan Uçar’ın haberiydi... Haber, Türkiye’nin iyi liselerinden mezun olan gençlerin, giderek artan bir oranla yurtdışında okumayı tercih ettiğini gayet net olarak gözler önüne seriyordu.
Söz konusu haberde yer alan verilere göre 2019 yılında Alman Lisesi’nden mezun olanların yüzde 94.7’si üniversite için yurt dışına gitti... İstanbul Erkek Lisesi’nin ise 135 yıllık tarihinde bir ilk yaşanarak Almanya, ABD, Kanada, Fransa gibi ülkelerde üniversite eğitimine gidenlerin oranı, Türkiye’de kalanları geçti... Tarihi lisenin, 2019 mezunlarının yüzde 52.6’sı yurt dışında okumayı tercih etti. Aynı oran 10 yıl önce sadece 1.6’ydı...
Anadolu Liselerine giriş sınavında zirvede yer alan öğrencilerin gözdesi olan Galatasaray Lisesi mezunları arasından yurt dışına gidenlerin oranı da 2019 yılında yüzde 32.6’ya ulaştı. Bu artışın ardında birden çok neden var: Sayıları hızla artan üniversitelerin eğitim kalitesinde dünyanın gerisinde kalması, öğrencilerin emeği ve ailelerin eğitime ayırdığı yüksek bütçelere karşılık mezun olduktan sonra ulaşılabilen ücretlerin düşüklüğü, iş bulmanın giderek zorlaşması ve genç işsizliğin yüzde 27’yi aşması bu nedenlerin en önemlileri.
Hepsinden daha önemli olan ise bu akışı bir şekilde tersine çevirebilmek. Şayet gençlerin geri dönmelerini sağlayacak ortamı yaratabilirsek onların yurt dışına gidip iyi eğitim almalarını ülkemiz açısından bir fırsata dönüştürebiliriz. Bunu başarmak için de liyakate önem vermemiz, geleceği belirleyecek stratejik sektörlere yönelen gençlere dünya ölçeğinde maaş ve özgür çalışma ortamı yaratmamız gerekiyor. Yaratamazsak ne mi olur?
İŞİNİ AŞKLA YAPMAK
Geçen hafta, küçük bir arkadaş grubuyla Tuna Nehri ve Noel Pazarları Gezisi’ne katılma imkânım oldu. Gemiyle Tuna Nehri boyunca ilerleyerek Prag, Viyana, Linz ve Münih’i gezdik. Eşsiz doğal güzellikleri gördük, görkemli mimari eserleri hayranlıkla izledik ve rengârenk pazarlarda dolaştık.
Bu büyüleyici geziyi unutulmaz kılan ise rehberimiz, tarihçi ve seyahat yazarı Saffet Emre Tonguç’tu. Açıkçası ben hayatımda işini bu kadar benimseyerek ve severek yapan bir insana daha rastlamadım... Grupta yer alan herkesle tek tek ilgilendi. En alâkasız soruları bile yüzünden eksik olmayan bir tebessümle ve eşsiz bir sabırla yanıtladı. Yemek menülerini gemi personelinden önceden alıp yabancı dil bilmeyenler için Türkçeye çevirecek kadar da ince düşünceliydi.
Ve gezi boyunca gittiğimiz yerler hakkındaki engin bilgisini, adeta bir masal tadında bizlere aktararak hepimizi büyüledi. İmkânı olan herkese Saffet Emre Tonguç’un rehberliğinde bir geziye katılmasını öneririm. Bu bir Avrupa seyahati de olabilir, gece Ayasofya gezisi de... O gün gelene kadar da kitaplarını okuyabilir; okuma serüveninize de geçen hafta piyasaya çıkan kitabı “Kanatlarımda İstanbul” adlı eserinden başlayabilirsiniz. İyi hafta sonları...
