Doymadım doyamadım

Konyaspor’un başarılı futbolcusu Ahmet Çalık’ın daha 27 yaşında bir trafik kazasında hayatını kaybetmesi herkesi üzdü. Önceki akşam oynanan Konyaspor- Adana Demirspor maçı öncesi düzenlenen anma töreninde ise bütün stat Sezen Aksu’nun “Doymadım doyamadım sevmelere seni ben, kimseyi koyamadım yerine yeniden” şarkısıyla ağlıyordu.

Öyle ya, hangimiz ağlamadık bir Sezen Aksu şarkısıyla? Ya da hangimiz keyiflenmedik, neşelenmedik? Geçmişimizi, çocukluğumuzu hatırlatmadı mı bize? Sezen’in şarkılarını dinlerken sevgilimize daha da bir sarılmadık mı? Bizi terk edip giden vefasız yare yine Sezen’in şarkılarıyla seslenmedik mi? Kendi hatalarımızla yine o şarkılar sayesinde yüzleşmedik mi? Hangi birini yazsam şarkılarının, hangi birinin yüreğimizde yarattığı o eşsiz duygudan bahsetsem, bilemiyorum.

“Ah İstanbul, İstanbul olalı, hiç görmedi böyle keder” şarkısıyla kederlenmeyen var mı aramızda? “Begonvil boyvermiştir şimdi, yasemen basmıştır Bodrum’u” dediğinde o kokuyu duymayan, gözelim Bodrum’u hafızasında canlandırmayan kim olabilir? “Aman aman yandım amman, kurşun gibi izler, son bakıştaki o gözler kaldı aklımızda” sözlerini duyup da darbeci generallerin daha 17 yaşında idam ettiği Erdal Eren’i anmayan var mı?

“Alırım başımı giderim efeler gibi hey” dediğinde, bittiğini bildiğimiz ama bir türlü gidemediğimiz o aşktan kurtulmak için cesaret vermedi mi bize? “Yine mi güzeliz, yine mi çiçek” şarkısı, doslarımızla kurduğumuz muhabbet sofralarının vazgeçilmezi değil midir? “Perişanım şimdi mutlu oldun mu, başını yastığa rahat koydun mu” diye sormadık mı bizi ortada bırakan sevgiliye? “Aşk için ölmeli, aşk o zaman aşk” diye haykırmadık mı, aşktan anlamayanların yüzüne?

“Her ayrılık bir vurgun, değmeyin yaşlarıma, benden selam söyleyin bütün aşklarıma” şarkısıyla selam çakmadık mı geçmiş aşklarımıza? “Rakkas” ile, “Onu Alma Beni Al” ile, “Oh Oh” ile düğünlerde sallamadık mı omuzlarımızı, kalçalarımızı? Şimdi sokağa çıksak, yoldan geçen birini çevirsek, “Bana bir Sezen Aksu şarkısı söyler misin?” diye sorsak “Ben hiç Sezen Aksu şarkısı bilmiyorum” diyecek biri var mıdır?

Sezen Aksu, bu ülkenin duygularının sözcüsüdür. Bu yüzden de Ahmet Çalık’ı anarken Konya’daki stadın hoparlörlerinden onun şarkısı çalınmıştır. Onunla aynı çağda yaşadığımız için çok şanslıyız. Yüreği körelmemiş, duyguları kirlenmemiş herkes bu şansın farkında biliyorum. O zaman tam da şimdi “Şarkı söylemek lazım avaz avaz...” Bildiğimiz bütün Sezen Aksu şarkılarını...

EMNİYET KEMERİ

Ahmet Çalık’tan söz etmişken o kazada bir detayın gözden kaçmaması gerekiyor. Genç futbolcunun kullandığı araç çok sağlamdı. Şöyle bir fotoğraflara bakarsanız, o kadar takla atmasına ve sürüklenmesine rağmen otomobilin tavanının bile çökmediğini görebilirsiniz. Ama ne yazık ki Ahmet Çalık emniyet kemeri takmamıştı. Bu nedenle aracından fırladı ve hayatını bu yüzden kaybetti.

Emniyet kemeri takılı olsaydı, Ahmet Çalık bu kazayı yaralı atlatacak ve belki de bir süre tedavi gördükten sonra çok sevdiği yeşil sahalara dönecekti. Yapmamız gereken, en kısa yolculukta bile emniyet kemerini takmaktır. Üstelik sadece önde oturanlar değil, arkada oturanlar da mutlaka takmalı. Araştırmalar emniyet kemerinin sürücünün ve ön koltuk yolcularının ölüm oranlarını yüzde 40-50 oranında, arka koltuk yolcularının ölüm oranlarını ise yüzde 25 oranında azalttığını ortaya koyuyor.

Trafik kazalarında ölenlerin yüzde 63’ünün emniyet kemeri takmadığı da bir başka gerçek. Siz çok iyi araç kullanan biri olabilirsiniz. Muhteşem bir şoför olabilirsiniz. Ama bu yetmez. Başkaları sizin kadar iyi kullanmıyorsa, yol şartları standartın altındaysa her an tehlike altındasınız.