Romantizm yerine klişelerle yaşamak

Hepimizin hayatı, hayal kırıklıkları ile doludur. Hele konu aşksa... İnandığımız ya da bize inandırılan kavramların kurbanı oluyoruz bana göre. Bir kafede karşılaştığım genç adam bu düşüncemin canlı örneğiydi. Sevgilisinden yeni ayrılmıştı, üzgündü, yas dönemindeydi. “Bana beş dakikanızı ayırır mısınız?” deyip cevabımı bile beklemeden girdi söze. “Bu ayrılık aklıma bile gelmemişti” dedi, “Çünkü biz yeryüzünde birbirini bulabilmiş iki ruh eşiydik. Kimse bizim gibi şanslı değildi. Üç yıl boyunca pamuklara sardık birbirimizi. Sonra ne oldu, nasıl bu hale geldik anlayamadım bile...”

RUH EŞİ DENEN ŞEY

Beş dakika diye başlayan görüşmemiz bir saati aştı, konuyu uzun uzun anlattı. Ne yazık ki ilişkiyi romantik bir hale getirmek yerine klişelere boğmuşlardı. ‘Ruh eşi’ meselesinden başladım konuşmaya, “Bu çok büyük bir kavram ve ne yazık ki içi boş” dedim. “Birbirinizin ruh eşi olduğunu düşünüp en küçük bir tartışmada bile umutsuzluğa düşüyorsunuz. Öyle ya; o senin ruh eşinse her şeyde uyum içinde olmalısınız.

Oysa gerçek böyle değil. Bilmen gereken şey, birlikte olduğun kişinin sana ‘o an için’ en uygun kişi olduğudur. “Adeta birbirimizin zihnini okurduk...” Mümkün mü böyle bir şey? Bazen aynı şeyi düşünüp aynı şeyi söyleyebilirsiniz. Bu sizin aranızdaki duygu bağının güçlü olduğunu gösterir sadece. Sezgisel ya da telepatik bir bağınız olamaz.

Konuşarak ya da görsel iletişim, iletişimin en iyi yoludur. “Aramızda sır yoktu, birbirimizin her şeyini bilirdik...” Neden peki? Bir sevgilinin olması kendi mahremiyetini kaybedeceğin anlamına gelmiyor ki? Kişisel dokunulmazlığını yabana atmamalısın. Onu deli gibi seviyor olsan bile geçmişinle ilgili neyi ne kadar söyleyeceğinizi sen belirlemelisin. Ayrıca, arada bırakılacak gizem, romantizmi her zaman diri tutar.

ARAMIZA PARA GİRMESİN

Birbirimizin her şeyiydik...” Değildiniz biliyor musun, hiç olmadınız. Sevgilin senin sadece sevgilindir. Ondan aynı anda hem sevgilin, hem arkadaşın, hem baban ya da annen, hem en iyi dostun, hem şoförün, hem de eğlence partnerin olmasını bekleyemezsin. Bu kadar yükü kim taşıyabilir? Hayat bir tek kişiye bağlı olarak yürümez, yürüyemez. “Mükemmel bir cinsel uyumumuz vardı...” Harika, olması da gerekli. Ama her gün mü? Hep aynı derece mi? Bunun ne kadar zorlayıcı olduğunu sen de fark etmişsindir.

Kişilerin cinsel yaşamı günümüzde artık sadece iki kişinin arasındaki romantizmle sınırlı değil ki... İş yerinde müdürüyle kavga etmiş bir şekilde eve gelen sevgilinin o akşam ateşli ve tutkulu bir şekilde sevişmesini beklemek mümkün değil Ayrıca arada bir yaşanan küçün cinsel uyumsuzluk onun seni sevmediğini göstermez. “Maddiyatla ilgili hiç konuşmazdık...”

Parasal konular aranızda bir çatışma yaratmadıysa çok güzel. Fakat parayı da konuşabilmelisiniz. Madem bu kadar önemsiyorsunuz birbirinizi, birlikte kurduğunuz yaşamın bütçesini de birlikte yapmalısınız. Bu, aranızdaki romantik ilişkiyi zedelemez. Aksine, ayakları yere basan ve gerçekler üzerinde yol alan romantik bir ilişkiye sahip olmanızı sağlar.

BİZ BİRBİRİMİZE YETERİZ

“Başka hiç kimseye bakmadım...” Burada kasıt “Aldatmadım” ise, elbette doğru. Ama bakmadım? Nasıl yani? Bütün ilişkin boyunca kendini eve mi kapattın? Biriyle romantik bir ilişkide bulunman, çevredeki görsel uyarıcılara karşı kör olduğun anlamına gelmiyor. Beğenebilirsin, hayranlık duyabilirsin. Bütün mesele, bunun orada kalması. Beğenir geçersin, hoş bir anı olarak hatırlarsın. “Her şeyi birlikte yapardık...” Kişisel alanınızı yok etmişsiniz yani...

Kendi beğenilerini, hobilerini önemsemeliydin oysa. Romantik aşıklar da olsanız, başka başka şeylerden hoşlanıyor olabilirsiniz. Bu durumda, ikiniz de kendinize ayrı ayrı vakit ayırıp beğenileriniz doğrultusunda hobilerinizi uygulayabilirsiniz. Ve elbette kendi arkadaşlarınızla da görüşmelisiniz. “Biz birbirimize yeterdik...” Hayır, yetemezsiniz. Ailenizi, arkadaşlarınızı, iş yerindeki partnerlerinizi, geçmişteki yaşanmışlıklarınızı ne çabuk silip attınız? Siz önce ‘ben’ olmayı öğrenin. Ondan sonra iki benliği buluşturup bir ‘biz’ yaratabilirsiniz.

Yani, kendinizden, kişiliğinizden vazgeçerseniz ‘biz’ olsanız ne yazar, olmasanız ne yazar. “Evlenmeyi düşünüyorduk...” Evlilik bir son değil, başlangıçtır. Üstelik evlilikte sadece romantizm değil başka dinamikler de etkilidir. Romantik aşkınızı çok tutkulu bir şekilde yaşayabilirsiniz ama iş evliliğe geldiğinde tökezleyebilirsiniz. Bu nedenle evliliği bir amaç olarak görmemek gerekiyor. Zaman içinde zaten ilişkiniz evliliğe doğru kendiliğinden evrilecektir.