Giriş
Beşiktaş şampiyon oldu. Bir Beşiktaş sevdalısı olarak mutluluğum tarifsiz ama anlatacağım o mutluluk, o romantik dünya değil. Anlatacağım işin realist yanı. Gerçek dünya...
Sezon başında şampiyon olacağına pek ihtimâl verilmeyen takım, sezonu şampiyon tamamladı. Kulübün içinde bulunduğu maddi koşulların zorluğu ve buna bağlı olarak kurulan takımın oyuncu kalitesiydi Siyah-Beyazlılar’a şans verilmemesinin sebebi.
Ahmet Nur Çebi başkanlığındaki yönetim kurulu rakiplerine oranla sessiz kalarak çalıştı sezon boyunca. Medyanın karşısına çıkan, takımın başındaki isim Sergen Yalçın oldu. Beşiktaş’ın efsane 10 numarası Sergen, artık ‘Sergen Hoca’ydı.
Sergen Hoca’nın liderliğinde müthiş bir uyum yakalandı Ümraniye’de. Yabancı-yerli gencecik çocuklar bir arada ‘mutlu’ yaşamaya başladılar. O mutluluk, o kardeşlik sahaya yansıdı bir süre sonra. Bazı isimlerden beklenen verimin alınamamasına karşın ‘takım’ kazandı sonunda.
İşin futbolun ötesine geçen, gerçek dünyaya temas eden kısmı da bu işte. Takım olabilmek…
Hangi alanda, hangi sektörde olursanız olun; başarının olmazsa olmazı ‘takım ruhu’. Yaptığınız işi sevmek, öz saygı ve birlikte çalıştığınız insanlarla ortak amaca uygun çalışmak. Beşiktaş’ın bu sezon yaptığı da buydu.
Söylerken, yazarken kolay ama zordur takım olmak. Hele de futbol dünyasında. Her oyuncu yıldızdır kendince. Her yıldızın da egosu vardır. Her oyuncu takımının kazanmasını elbette ister ama aynı zamanda ön planda kendisinin olmasını da ister.
Kötü sonuçlarda hatayı kendinde aramaya yanaşmaz oyuncu, ‘diğerleri’ne bakar daha çok. Kazanıncaysa en çok katkıyı kendisinin verdiğini düşünür. Egolar çok yüksektir futbol dünyasında. Mesele o yüksek ‘ego’ sahiplerinin egoist davranmasının önüne geçebilmektir. Beşiktaş bunu başardı işte bu sene.
Markayı, armayı, formayı; her şeyin, herkesin üstüne çıkardı Sergen Yalçın. Beşiktaş ruhunu, bir olmayı, hep beraber mücadele etmeyi ve nihayet takım olabilmeyi de bu yolla başardı.
Neredeyse imkânsızı böyle başardı. Beşiktaş takım olurken, Sergen Yalçın da -efsane futbolculuğunun ardından- teknik direktörlük kariyerinde sınıf atladı. Bundan sonrası, onun için de bugüne kadarkinden farklı olacak.
Başarı zordur futbolda. Hele de Türkiye gibi ülkelerde. Başarı, aynı zamanda hemen her şeyi unutturur. Sorunlar unutulur, eksikler, aksaklıklar başarının gölgesinde kalır.
Fakat diğer taraftan, çok kısa ömürlüdür başarı. Kupa töreni biter, ertesi gün transfer gündemi ve yeni başarı beklentileri başlar. Yeni sezonda pek hatırlayan olmaz kısa süre önceki başarıyı. Yenisini ister herkes. Yenilerini…
Aynı hayatın diğer alanlarında olduğu gibi.
