Kemal adında muzip bir dostum var. Ne zaman arasam: - Alo, ben Bay Kemal diyerek telefonu açıp beni önce güldürür...
...........
Dün o aradı.
- Sakın otomobil alma dedi birkaç ay bekle. Zaten öyle bir ihtimal yok ama yine de sıkı sıkı tembih etti. Epey güldük.
*
Sonra dedi ki:
- Sakın beyaz eşya da alma, birkaç ay bekle.
- Yahu mecburum, 30 yıldır hepsi eskidi, hepsi dökülüyor, ne yapayım?
- Sakın dedi sakın alma. Pekalâ, hatırı için erteledim.
*
Ama durmuyor. Bu defa da dedi ki:
- Bilirim, sen mobilya meraklısısındır, sakın bu ara salondaki eşyaları değiştirmeye falan kalkma, birkaç ay bekle. Ona da peki. Ama arkadaş "AVM yasağı" da koydu bana. Şu ara ne gömlek, ne kravat, ne pabuç... Vitrinlere bile bakma dedi, birkaç ay bekle.
*
Çıkıp bir yerde güya yemek yiyecektik. Onu da iptal etti. Restoranlar çok pahalı, birkaç ay sonra yiyelim dedi. Böylece ben ot gibi, saman gibi yaşamaya karar verdim. Birkaç ay evde elektrikleri de açmayacağım. Televizyona da bakmayacağım. Muslukları da kıstım... Belki tıraş da olmam... Ah, şurada çok güzel bir kazak gördüm, çok sevdim. İşte onu kaçırırsam yanarım.
*
Birkaç ay sonra ha? Pekalâ. Ama birkaç ay sonra bütün masraflar birikmiş olarak ve daha da kabarık gelmeye başlarsa, faturaları arkadaşa yollayacağım. Kemal'e ermesi için.