Gözden kaçanlar

Paris katliamını bütün dünya kınadı ama dünya bir yana, Demirtaş bir yana...
Eş Başkan, kınamakla da kalmadı, üstelik lanetledi.
Benim de göğsüm kabardı.
* * *
Keşke buradaki katliamları da kınayıp lanetleseydi.

[[HAFTAYA]]

Karakol baskınlarında ve kurulan tuzaklarda, kaç 12 kişi... 22, 32 vatan evladını birden kaybettik.
Demirtaş o zaman Türkiye’de yok muydu?
Ya da henüz çocuk muydu?
Her neyse.
Yine de Paris’teki katliamı kınayışı ve lanetleyişi, bana ümit vermiştir. Beşeriyet adına büyük aşama.
Kendisini kutlarım.
* * *
Gelelim milli şuur’a...
Katliamın ardından on binlerce Fransız, sokaklara döküldü, meydanlarda toplandı. Aynı tepkiyi diğer Avrupa ülkeleri de gösterdi.
Olay, şiddetle protesto edildi.
Yahu bizde onlarca değerli gazeteci, asker, polis, öğretmen vs. katledildi, Madımak ve benzeri nice katliamlar oldu.
Heyhat, kimsenin sokağa döküldüğü görülmedi.
Milli bir duruş hiç sergilenmedi.
Herkes evine kapandı.
İşte bakın. Sokak ortasında hergün kadın öldürülüyor. Bizde yine ortak bir tepki yok. “Fransız kalmak” dedikleri asıl bu galiba.

Not:
Futbolda yabancı sayısı serbest.
Yabancı madde de serbest olsun.
Yiğitlik bari bizde kalsın.