Giriş
Eski bir CHP’li dostum telefon etti, her zamanki o muzip ses tonuyla dedi ki: - Biliyor musun, bizim CHP, İYİ Parti’ye tazminat davası açıyor. - Hayrola niçin? - İttifakı bozup CHP’yi yalnız bıraktığı için.
E haklı CHP. Davayı mutlaka kazanır. İYİ Parti, sırf CHP’yi desteklemek ve ona seçim kazandırmak amacıyla kurulduğuna göre başka bir faaliyet gösteremez. Hele tek başına buyruk hiç olamaz... Suçtur. Hem suçtur, hem ayıptır. Demokrasiye aykırıdır.
Öyledir. Bunu bir kere yaptı, son dakika masadan gitti geldi, haydi neyse, ilk’tir diye ona af çıktı ama bu defa seçime daha 6 ay varken bağımsızlığını ilan ediyor. Bu ihanet kabul edilemez. Biliyorsunuz... Bizim kaptan belgesiz konuşmaz. Yahu bu İYİ Parti, Saray’dan para falan almış olmasın.
Durun bakalım. Bu tazminat davası bitsin, sıra HDP’ye gelecek. O da kaşınıyor. Seçime kendi adaylarıyla girmek ne demek? Madem Türkiye Partisi’dir, madem vatanseverliği karşısında hukuk bile şaşırıp kalmıştır, öyleyse HDP, kurucu parti’ye ihanet edemez. Gereği düşünülecektir.
Sevgili okuyucular. Bu kadar sululuk yeter. Biraz da ciddi konuşalım. Meselenin özeti şudur: CHP’yi teker teker terk eden eski müttefikler, “aslında” CHP’ye büyük iyilik etmekte ve onu öz kişiliğine döndürmeye çalışmaktadırlar...
Nitekim CHP o noktaya şimdiden dönmüş sayılır. Bozkurtluğu bırakıp yeniden Demirtaş ve Kavala aşkına rücu ettiğine göre, yavaş yavaş taşlar yerine oturmaya başlamış demektir. Atışa devam. Ama dikkat. İhsan eylemek isterken aynı azizliği Merdan Yanardağ’a da yapmasa bari... Hiç gölge etmese.
