Giriş
Mehmet Barlas ve Hıncal Uluç. SABAH refikimizin iki yıldız yazarı.... İkisine de tekrar geçmiş olsun... Güçlü bünyeleriyle ve - özellikle ender mükemmeliyetteki - beyinleriyle, bu badireyi çabuk atlatacaklarına eminim.
*
Çok şükür Barlas, yattığı yerden yazılarını yazıyor... Hıncal’a da yakında kavuşacağız. Nazar demeyeyim ama göz’e inanır mısınız? Ben çok inanırım... Yarım asırdan fazla Türk Fikir Hayatı’na kattıkları kalite, inşallah onlara sağlık, sıhhat ve saadet olarak bir “ikinci bahar” getirecektir.
*
Şimdi dönelim günlük yazımıza. Nerede kalmıştık? - Seçim. Yine mi? Ne bitmez bir seçimmiş bu. Ta 2018’den beri seçim konuşuyoruz... Daha da 1 yıl konuşacağız. Erken seçim, derhal seçim, baskın seçim. Ama kabak tadı verdi, yeter. Bir taraf, “enkaz devralmaya” hazırlanıyor (enkazı nasıl kaldıracaksa) öbür taraf “Enkaz falan yok” diyor. Milleti de hakem tutmuşlar. Zavallı millet, çocukluğumdan beri zaten hakemdir. Ama kimseye yaranamaz...
*
Ömrümde böyle bir dalkavukluk görmedim. Bir taraf “olmayan kadrosuyla” cennet vaat ediyor, öbür taraf ise kesenin ağzını açmış durumda. Hesap kitap? Allah ne verdiyse... Millet şaşkınlık içinde. Bir taraf “Demokrasiyi getireceğim” diyor, öbür taraf “Ben onu çoktan getirdim” iddiasında...
*
Kararı kararsızlar verecekmiş. Yahu adı üstünde: Kararsız. Futboldaki gibi VAR Sistemi yok ki doğruyu bulsun. Düşünün, futbol kadar net ve berrak olamıyoruz. Hâlâ birileri seçim tarihi sayıklıyor.
