Her çocuk dünyaya kendi genetik ve mizaç (huy) özellikleri ile gelir. Fakat nasıl bir ruh sağlığına sahip olacağını içine doğduğu çevre ve aile belirler. Çocuğun doğuştan getirdiği özellikler ne olursa olsun, sağlıklı gelişim için şunların farkında olan yetişkinlerle büyümeye ihtiyacı vardır:
Çocukların hikayesi daha ana rahmine düşmeden başlar. Bebeğe yapılan atıflar, bebek sahibi olmakla ilgili fikirler ve ebeveynlerin kendi aile ilişkileri bebeğin hikayesinde önemli yere sahiptir.
Her bebeğin kendine ait bir zihni ve düşünceleri vardır. Bebekler ilk günden itibaren ev içinde olan her şeyden etkilenir. “Bebek o daha, anlamaz” fikri, bebeklerin zihnini yok saymaktır.
Bu nedenle bebeklere ilk günden itibaren konuşarak açıklama yapmak, olan bitenden bahsetmek duygusal gelişimi destekler.
Çocuklar kaç yaşında olursa olsun, ev içindeki her şeyin farkındadır. “Biz tartıştık ama ona belli etmedik” gibi durumlar olası değildir.
Çocuklar ebeveynlerinden (veya bakım vereninden) ayrı düşünülemez. Psikolojik zorluklar yaşayan çocukların ebeveynleri, bu sorunların kendileriyle nasıl bir bağı olabileceği üzerine düşünmelidir.
Dayak çocukların kurallara uyması için bir çözüm değildir! Dayak; korkulu, öfkeli ve şiddete yatkın çocuklar yetiştirir. Korkuyla uyulan kurallar, içselleştirilmediği için uzun süreli olmaz.
Yetişkinler konuşarak, çocuklar ise oyun oynayarak kendini ifade eder. Özellikle, serbest şekilde oynanan oyun duygusal bir besin gibidir. Kurallar çocuğun yaşına uygun olduğu sürece güven verir ve korur. Çok katı veya esnek ebeveyn tutumları, bu güveni engeller.
Çocukları “üzülmesin diye” kandırmak, uzun vadede daha çok üzülecekleri anlamına gelir. Çocuklar bilinmezlikten korkar. Yaşanacak olayları (ameliyat, taşınma vb.) oldu bittiye getirmektense, basit bir dille detayları anlatmak çok önemlidir.
Çocuklar anneleri kadar babalarına da ihtiyaç duyar! İyi bir baba-çocuk ilişkisi, sosyal olarak güçlü çocuklar demektir.
Instagram: cocuklar_buyurken
12 Ekim 2017, Perşembe 05:00
Haberin Devamı