Giriş
İnsan yaratılırken içindeki sevgiyle yaratılır gibi bir inanca sahiptim. Bir şeye duyulan sevgi. Ne kadar farklı geliyor kulağa. Anneye olan sevgi, ilahi bir sevgi, ait olunan yere olan sevgi. Her biri bir sevgiyi içinde taşırken doğduğunu gösteriyor. Sonrasında aslında içimizde olmayan pek çok sevgiyle yoğruluyoruz.
Bazılarından vazgeçmek istesek de vazgeçemiyoruz. Kimi sevgi bize dünyayı dolaştırıyor da bir noktada bırakamıyoruz. Bunları düşünmek insana bazı zamanlarda bir yerden atlarcasına heyecan verici geliyor.
Bazı zamanlarda ise heyecandan ziyade sonunda büyük bir yıkımın olduğunu hissettiriyor. Aslında bakarsak gerçekten çok garip hissettiriyor.
Neyi seviyoruz?
Bize benzer olanları mı bizden farklı olanları mı? Hangilerinin sevgisi içimizde doğuştan vardı hangileri sonradan ekildi? Ben kendime bakınca sevgilerimin ne kadar farklı olduğunu görüyorum.
Gerçekten dur durak bilmeyen bir sevgiyle yaşıyor gibi hissediyorum. Kiminin üstünü çok sıkı bir şekilde örtüyorum. Kimini ilelebet yaşatacağımı biliyorum.
