Giriş
Yıldırım Fikret Urağ’ı bilenler bilir... ‘Muhteşem Yüzyıl’da ‘Sokullu Mehmed Paşa’ olarak karşımıza çıkmıştı ama o aslında, bir sanat yönetmeni, oyuncu eğitmeni. En önemlisi de, tam bir tiyatro tutkunu.
Urağ, kendi tiyatrosunu kurmaya hazırlanıyor şu ara. Bu tiyatro ekibiyle de mahallede tiyatro yapmanın peşinde! Yıllardır eşiyle Acıbadem Koşuyolu’nda yaşıyor ve bu semtteki kafelerde, marketlerde, tiyatro yapmak istiyor.
SÜRPRİZ BİR TİRAD
Düşünsenize böyle bir mahalleyi... Marketten alışveriş yapıyorsunuz; bir anda rafların arasından çıkıp bir tirad patlatanlar... Bir kafedesiniz; bir anda birileri ayağa fırlayıp bir oyundan küçük bir sahne sahneliyor. Ya da ‘Bugün bana gelin oynayın’ diyorsunuz, bilet alan on arkadaşınız/komşunuzla evinizde tiyatro izliyorsunuz! Rüya gibi değil mi?
Sizi bilmem ama ben orada yaşamak isterdim. Özetle Urağ’ın amacı; bu toprağın metinlerini üreten, bunları da kendi mahallesine yaymaya çalışan bir tiyatro anlayışını hayata geçirmek. Şu anda 20 kişilik bir ekip oluşmuş; içlerinde devlet ve şehir tiyatrosundan isimler, Craft oyunculuk atölyesi mezunu gençler var.
4 ay içinde pek çok oyun çalışacaklar. Bunların küçük bölümlerini mahallenin kafelerinde, marketinde oynayıp duyuracaklar, mahalleli için servisler kaldırarak, inşallah yakında bulacakları salonlarına çekecekler. Ya da diyelim Aziz Nesin’in ‘Hadi Öldürsene Canikom’ isimli oyunu…
İki yaşlı kadının bir evin salonunda geçen hikayesini, uygun bir evde oynayarak ilginç bir deneyim yaşatmak arzusundalar. Amaç tiyatroyu yaymak, deyim yerindeyse toplumun kılcal damarlarına kadar sokmak. Maksat, hep birlikte eğlenmek, sosyalleşmek, kaynaşmak, birbirimizden uzağa düşmemek.
Şahane bir şey yapıyorlar. Ve umarım aradıkları sponsorları, destekleri bulurlar da, böyle zevkli işlerle gündemimizi doldururlar. Bir kulağım hep onlarda olacak, sizin de olsun lütfen.
Bugünkü dersimiz KEDİ BESLEMEK
Bir ilkokul öğretmeni, birinci sınıfa başlayan yeni öğrencilerine kedi maması hediye etmiş. Paketin üzerinde de “Sınıfına hoşgeldin, benim için bir kediyi besler misin?” yazıyor. Twitter’da gördüm, bayıldım, hatta mest oldum.
Sokaktaki kedi köpeklerin, normal sandığımız ama aslında ruh hastası insanlar tarafından tekmelenmesi, canlarının yakılması, önlerine konulan bir kap suya bile tahammül edemeyen bu kadar çokken...
Hayata adım atmaya hazırlanan küçücük bir çocuğa bundan daha iyi ne öğretilebilirdi ki? Küçük bir canı beslemeyi, onu sevmeyi, sahip çıkmayı öğrencilerine öğreten bu öğretmeni ayakta alkışlarım. Bütün öğretmenlere, hatta okullara örnek olsa keşke…
Seviyorsan git tut elinden!
Şu poz sosyal medyada ne olay oldu ama… Uzun zamandır birlikte oldukları konuşuluyordu yönetmen Onur Ünlü ile oyuncu Hazar Ergüçlü’nün. Hep bir taksinin içinde ya da yanyana yürürlerken görüntüleniyorlardı. Aralarındaki yaş farkı dolayısıyla pek ortaya çıkmıyorlardı.
Ünlü 45, Ergüçlü 26 yaşında. Belli ki Hazar Ergüçlü dedi ki; kim takar yaşı falan! Benim fotoğraftan anladığım o. Bence de aşık olup sevdikten sonra kimse kimsenin söylediğine bakmıyor, yaşı falan da takmıyor. Takmasın da zaten. Fakat bu fotoğrafta beni düşündüren şey başka…
Kadınlar hep erkekten daha cesur değil mi? Kadın sevdi mi, kimseyi hatta dünyayı gözü görmüyor. Adam ürkek bakışlarıyla bakarken, gerekirse adamın elinden tutup, ‘bakın işte birlikteyiz’ diyecek kadar gözü kara oluyor; “Kimseden çekinmiyoruz, kimseyi de takmıyoruz” diyebiliyor. Helal olsun aşkının elinden tutabilen güçlü kadınlara. Duygusunu söylemekten, sevgisini göstermekten aciz o kadar erkek var ki ortalıkta; o yüzden bravo Hazar’a.
SiZCE HANGiSi?
Bir tarafta içine 60 bin TL’lik tasarım yapılan makam aracı için “İhtiyaç vardı” diyerek kendini savunan Kütahya Valisi Ahmet Hamdi Nayir…
Bir tarafta şehir içinde bisiklet kullanan ve bunu teşvik etmeye çalışan Kırşehir Belediye Başkanı Yaşar Bahçeci ve Zeytinburnu Belediye Başkanı Murat Aydın…
Hangisi daha samimi ve sevimli duruyor sizce? Hangisi daha kendine güvenli, daha güçlü kişilik? Başka da sözüm yok sayın hakim, sessizce dağılabiliriz.
