Siz istediğiniz gibi üreyin!

Toplumsal ya da genel birtakım konularda fikir beyan ettiğinde, senin görüşün birilerine uymayabilir, itirazlar gelebilir, normaldir... Ama kendi hayatına, kendi seçimlerine dair konuştuğunda, kendi tercihlerinle ilgili beyan verdiğinde neden linç ediliyorsun, bu kısmı hiç anlamıyorum işte! İrem Derici, çocuk istemiyor diye linç ediliyor mesela. Tuhaf değil mi? Sormuşlar, o da “Ben çocuk bakamam. Sürekli ağlayan bir şeye benim tahammülüm yok” demiş; ‘vay efendim nasıl böyle der’miş!

İrem Derici

Kadın net arkadaşlar. Ne istediğini ve istemediğini biliyor. Size ne oluyor, onu anlamadım? Sizin çocuğunuza mı bir şey dedi?!! Ama işte millet susmadı. Tabii delirdi İrem Derici ve kendine özgü bir cevap verdi. “Gerizekalı mısınız siz? Allah aşkına niye saygınız yok benim kararıma? Ben üremeyeceğim, siz istediğiniz kadar üreyin! Dükkanı kapattık, yallah” demiş. Çok iyi demiş. Ben de olsam böyle derdim şahsen. Mesele kişiler değil; başka biri dese, onu da linç edeceklerdi. Sorun kafalarda! Oturup yazılar yazıyorlar, ‘çocuk ağlamasından rahatsız olan’ birine neden haksız olduğunu sıralıyorlar ciddi ciddi. ‘Çocuklardan ağlayan şey diye bahsetmek oluyor mu?’ diyor birileri. Kendi yeğenlerini, kendi çocuklarını örnek gösteriyorlar falan... Yahu içinde çocuk sevgisi olmayan birine, çocuk bakamayacak olan birine, tüm hayat düzenini bir çocuk yüzünden değiştirmek istemeyen birine ne anlatıyorsunuz siz? Herkes çocuk yapmak zorunda değil, saçmalayıp durmayın! Öte yandan herkes sevgiyle aşıkla çocuk yaptığını söylüyor ya hani... Son günlerde Deniz Akkaya’nın çocuğuyla yaşadıklarına bakıyorum, Deniz Uğur ve Reha Muhtar arasındaki çocuk kavgasına bakıyorum, ödediği nafaka yüzünden kavga edip, o çocukları hiç düşünmeden gündeme getiren ünlülere bakıyorum da… Böyle çocuk sahibi olacaksam hiç olmayayım bence!

Vicdan Çağı: Ütopik bir roman

* En zengin 26 kişinin sahip olduğu servet 3.8 milyar kişininkine eşit.
* Dünyada 2.9 milyar insanın net varlığı 10 bin doların altında.
* Dünyanın yüzde 1’lik zengin kesimi, 6.9 milyar kişiden 2 kat daha zengin.

Bu rakamlara baktığınızda ne görüyorsunuz? Evet, büyük bir eşitsizlik. Peki birkaç iyi insan savaş açmadan şartları eşitlemeye çalışsa ne olurdu? Elbette ortalık karışırdı. Merak etmeyin bu sadece bir roman. Gerçek hayatta böyle şeyler olmuyor ne yazık ki. Robin Hood misali, zenginden alıp fakirlere dağıtan bu bir avuç insanın macerası Oytunç Işık imzalı ‘Vicdan Çağı’ isimli kitapta anlatılıyor. Kötülerin eline düşmeden iyilik yapmaya çabalamak pek de kolay olmuyor tabii. Umut ve değişim için ufacık bir delik açmaya çalışanlar karşılarında kötülük buluyor; tıpkı gerçek hayattaki gibi. Yaz sıcaklarında nefes nefese okuyacağınız bir kitap.