Bu defa da oldu

En sinir olduğum iki şeydir; topu sen oynarsın, pozisyonları sen bulursun. Uğraşırsın, didinirsin. Rakibin bir defa gelir. Olmayacak bir pozisyonda golü yiyen sen olursun. İkincisi de puan almak isteyen takımların zaman çalma triplerinin iticiliği.

Bu sezon Galatasaray’ın direkten dönen top sayısı 22! Bu nasıl bir rakam? Büyük bir şanssızlık olduğu aşikar. Dünkü maçta benim anlamadığım; madem topu sen oynuyorsun; golü atan niye rakip oluyor? Futbolculara çok eskiden beri bazı lakaplar takılır. Çoğu futbolcu da bu lakapları haketmiştir. Ama lakaplar sizin yerinize oynamaz. Mesela ‘Harry Potter’ Kerem (Aktürkoğlu)’in her vurduğu gol olmaz.

Mesela rakibine senin markajındayken o kafayı vurdurman ve takımını mağlup duruma düşürmen dayılığa (Kerem Demirbay) sığmaz. Mesela ‘Atom karınca’ Torreira durgun olunca atomluğu kalmıyor. Berkan Kutlu bıraktığı yerden devam ediyor. Yine çok iyi niyetli ve yine çok verimsiz. Barış Alper kardeşimin ortaları ‘Sabri Reyiz (Sabri Sarıoğlu) ortası gibi’ tanımını almak üzere. Çok yeteneklisin be biraderim.

Gençsin, güçlüsün. Harika bir gol de attın. Tebrik ederim ama şu eksiklerini gidermek için biraz daha çalışırsan bonservisinin geleceği rakama sen de inanamazsın. Ve Mauro! Emek yoksa başarı da yok Mauro. Bu kadar idmansız geçen sürenin olumsuz bir etkisi olacaktır mutlaka. Galatasaray şampiyon olmak istiyorsa her maç büyük bir ciddiyetle oynamak zorundadır. Sahada isimler oynamıyor maalesef. Bu defa da oldu ama daha ne kadar olur bilemiyorum.