Coştu bir kere

Sezon başından bu yana Galatasaraylı oyuncuların birçoğunu anlamakta güçlük çekiyorum. Gol bulmak istiyorsan, kadronda da Icardi varsa ne diye topu eveleyip geveleyesin ki?! Ceza sahasında ver topu Icardi’ye iş bitsin. Eskiden günümüze ulaşmış bazı sözler vardır; ‘Ver Lefter’e yaz deftere’, ya da ‘Şenol Birol gol!’ gibi. Bence Icardi için de yakında benzer bir deyim söylenir.

Şimdilik tribünde koca koca adamlar ‘Aşkın olayım’ şarkısını söylüyor. İlk yarı Icardi ne zaman topla buluşsa tehlike yarattı. Bunların biri gol oldu, birinde de hiç gereği yokken asist sevdasına kaçırdı. Icardi baktı ki gol bölgesinde arkadaşları pas yanlışları yapıp duruyor, gelen ortayı direkt kafayla kaleye gönderip taraftarın stresini iyice aldı. Şampiyonluğun ilanına sadece bir maç kalmışken aklımda olanları paylaşmak isterim...

Kazımcan’ın bu formu devam ederse o mevkiye ancak yedek adam bakılır. Diagne’ye 13 milyon euro veren bu kulübün Icardi’yi bırakmaması gerekir. Mertens’in bu lige alıştığını görüyoruz! İlk geldiğindeki, ligi tanımadan önceki futbolunu istiyoruz. Keremciğim; şu pas kayıpların olmasa Barcelona’da oynayacak adamsın. Okan hocam; hücum stratejini rahatlıkla ‘topu ceza sahasında Icardi’yle buluşturmak’ şeklinde belirleyebilirsin. Şampiyonluk hikayesi bu maçın hikayesini andırıyor; Icardi coştu bir kere.