Yurdumun şairleri (05.05.2023)

ÜŞÜYORUM

Çöl gibi Urfa sıcağında
Aylardan temmuz, temmuz da
Bu havada üşünür mü deme bana
Üşüyorum anne, yüreğim üşüyor
Bedenim cehennem sıcağında
Yüreğim ise Kuzey Kutbu’nda
İnsanlar birbirine ne kadar soğuk
Kalabalıklar içinde yalnızlıktan
Üşüyorum, yüreğim üşüyor anne
Merhamet sanki kaybolmuş
İnsanlık bu diyarları terk etmiş
Sanırsın dünyayı uzaylılar istila etmiş
Ruhsuz kalabalıklarda insanlık kaybolmuş
Bu samimiyetsiz kalabalıklarda üşüyorum anne

Meral Bayat, Şanlıurfa’da yaşıyor.

DESEM DE

Senin
Beni unuttuğunu biliyorum
Seni, yüreğimden söküp attım
Artık hatırlamıyorum suretini
Ve bir daha sevmeyeceğim seni
Desem de
Hepsi kocaman bir yalan
Seni özlemek
Sevmek
Hasret kalmak
Güneşin bir daha doğmayacak olması gibi
Sensiz bir dünya kurdum kendime
Her gün güneşe merhaba diyorum
Sonra batışını seyrediyorum
Güneşin
Ve gözlerinin renginin

Haydar Haner, İzmir’de yaşıyor.

SÖYLE SÖYLE

Ellere kanıp da bırakma sevdiğim
Hayat bir gün gelir harcar seni
Bir de saçlarına karlar yağınca
Eski şal gibi atarlar seni
Eğer vazgeçersen mani olamam
Düşersen sonunda yine bul beni
Vefasız kullardan vefa beklemem
Kıymetsiz bir kula satarlar seni
Bulamazsın, bulamazsın seni mutlu edeni
Bulamazsın, bulamazsın benim gibi seveni
Bulamazsın, bulamazsın senin için öleni
Bulamazsın, seni gerçekten benim gibi seveni
Sevgilim dünyanın kanunu böyle
Sevip mutlu olan var mıdır söyle
Seni benim gibi kimse anlamaz
Mutlu olamazsın başka biriyle
Benden başka seven varsa söyle

Yusuf Tokur, Samsun Bafralı.

BİLEMEZSİN

Seni ne kadar sevdiğimi cananım
Uğruna kalbimin E Tipi hapse girdiğini
Acılarına katlanıp şeytana rüşvet verdiğimi
Bilemezsin ela gözlü aşkım, bilemezsin
Kader mi desem, şer mi desem, ne desem
Karanlık gecelerimde hep rüyama girsen
Ateş olup, sevgi ocağında dumansı tütsem
Sana olan sevdamı, falcı olsan bilemezsin
Ne günlerdi o sevgiden, aşktan yana
Senin için zehir içtim hep kana kana
Anladım ki sende eser yok, sevgiden yana
Bu büyük aşkımı bilemezsin, sevdalım bilemezsin
Ne sevgi kaldı içimde ne de acı
Bana yaptığın bilmem bu kalleşlik kaçıncı
Aslan’lar, Metin’ler, Fatma’lar hep yabancı
Bugün varım, yarının yokluğunu bilemezsin
Bilemezsin mutsuz çiçeğim, bilemezsin

Burhan Tanrıvermiş, Ordu Fatsa doğumlu. Bu şiiri sevgisi hüsrana uğrayan herkese ithaf etmiş.

HASRET

Senin için şiirler yazmak istiyorum
Kelimeler yetmiyor, seni
Ve sana olan duygularımı anlatamaya
Her yazdığım şiir yarım kalıyor
Hasretimi ve sevgimi sana anlatacak
Sözleri bulamıyorum
Çaresizce karalıyorum yazdıklarımı
Şarkılar söylüyorum
Sözlerinde ve nağmelerinde
Seni yaşarım diye
Hep hüzün dolu
Şarkılar dökülüyor dudaklarımdan
Ayrılık ve hasret üzerine
Seni senede bir gün
Görmeyi bile hayal ediyorum
Belki teselli bulurum diyorum
‘Senede Bir Gün’ü dinleyince
‘Ayrılık Ateşten Bir Ok’
Diye yazmış şair mısralarında
Şarkıyı dinlerken anlıyorum şairi
Sanki beni anlatmış gibi hissediyorum
İçimde sönmeyen ayrılık ateşini
Sen asla anlayamazsın diye
Dilimden bir türlü düşmüyor şarkılar
Dinledikçe ve söyledikçe hep kahroluyorum
Hasret acısını çekenler bilir
İçindeki ızdırabı, tıpkı yangın gibidir
Kavuşamayacağım diye ümitsizlik yaşıyor isen
Yaşamak öyle zor gelir ki insana
Ölüm sanki kurtuluş gibidir

Metin Erginol, İzmir’de yaşıyor.

EY HAYAT

Her şeyin var sanki
Oysa bir şeyin yok ki
Her gelen bu dünyada
Bırakıp gitti, yok ki
Resimler olmasaydı
Yaşamadım sanırsın
Maziden gelenleri
Bir resimde bulursun
Elinde bir şey kalmaz
Olursun koca mezar
Ömrü yer, bilmezsin
Yaklaşır azar azar
O gün gelir çatar
Cenazen yerde yatar
İmam başında durur
Sensiz güneş de doğar
Mezar eline geçerse
Yerini ailen seçerse
Şansın vardır dünyada
İnsanlar gelir geçerse
Sana kalmaz mezar da
Biri gelir bozar da
Artık bir bina mısın
Yol musun bu mezarda
Sanma ki her şey senin
İyilik, sevgi senin
Gerisi koca yalan
Artık düşmanlığı yenin
Kazan der ki son sözü
Budur hayatın özü
Kırma kimsenin kalbini
Yaş olmasın hiç gözü

Abdulkudus Kazan, Hatay İskenderun’da yaşıyor. Öğretmen.