Yurdumun şairleri (09.03.2023)

DEPREMZEDELER YALNIZ BIRAKILMASIN

Faylarda koptu can alıcı tufan
Yerle bir olan evlerse toz duman
Zamansız can verdi binlerce insan
Yandı ciğerimiz acıyla yaman
Yuvalar battı, silindi yerinden
Feryatlar boğunak seli derinden
Ana, evlat, yar koptu birbirinden
Yasa gömüldü millet kederinden
Kulaklar tıkandı, sustu dilimiz
Giden canlarla kırıldı belimiz
Birlik günü kenetlensin elimiz
Yoka varlık olalım her birimiz
Acı üstüne acı bindi yine
Tanrı kadirşinastır ümmetine
Giden kavuştu Hakk’ın rahmetine
Yardımlar akmalı dua niyetine
Birlik günü bugün sarılsın eller
Depremzedeyle olsun tüm gönüller

İsmail Şentürk, Çorlu’da yaşıyor. Emekli öğretmen.

DEPREM

Böyle geldi bize asrın depremi
Yaşanan o afet hiç unutulmaz
Yasa boğdu baştan başa ülkemi
Kaybedilen servet hiç unutulmaz
Neylersin ki giden gelmiyor geri
Bir sallantıydı ki yıktı her yeri
Enkazdan duyulan çığlık sesleri
Yükselen o feryat hiç unutulmaz
Kaybetmiştik onca güzel insanı
Ne de özlemişim Cem’i, Hasan’ı
Artık görmüyorum Gül’ü, Suzan’ı
Hele dostum Mehmet hiç unutulmaz
Çadırlara mahkûm olduk bir süre
Taşlara oturduk, yattık yerlere
Çoğu artçılarla korktuk bin kere
Çektiğimiz zahmet hiç unutulmaz
Yerde kurumasın taze kınalar
Yeter ağlamasın artık analar
Yazgımız olmasın çürük binalar
Yaşadığımız illet hiç unutulmaz
Enis der ki, önce can sağ olmalı
İnsanlar ölünce, neyleriz malı
Tüm ülkece bundan ders alınmalı
Deprem denen afet hiç unutulmaz

Enis Yazman, 73 yaşında. Yalova’da yaşıyor. Bu şiiri tüm depremzedelere ithaf etmiş.

2023 KAHRAMANMARAŞ DEPREMİ

İki bin yirmi üçün en büyük felaketi
Bu deprem sokaklara döktü bütün milleti
Büyük bir hüzün kapladı memleketi
Ne diyeyim Türkiyem, başın sağolsun
Dinmiyor insanların akıyor gözyaşları
İş makinaları kaldırıyor taşları
Toprağa gömüyorlar çıkan o naaşları
Ne diyeyim Türkiyem, başın sağolsun
Bu görünen manzara yürekleri yakıyor
Yurdun her köşesinden yardımlar akıyor
Bakarsan yerlere her taraf kan kokuyor
Ne diyeyim Türkiyem, başın sağolsun
Çileli, gözü yaşlı izliyor olanları
Allah’ım bir daha yaşatma o anları
Hep beraber olalım, saralım yaraları
Ne diyeyim Türkiyem, başın sağolsun

Mehmet Yazıcı, İstanbul Silivri’de yaşıyor. 50 yıldır şiir yazıyor.

KAPANMAYACAK YARALARIMIZ VAR

Ne ederseniz edin ne yaparsan yapın
Kapanmayacak yaralarımız var bizim
Ne merhemin faydası var ne de hapın
Kapanmayacak yaralarımız var bizim
7,6 deseler de 9 gibiydi hissedilen hızı
Yaşamayan bilemez, bu böyle bir sızı
Koca bir ailenin tamamı gitti, kaldı kızı
Kapanmayacak yaralarımız var bizim
Ne tarafa dönsek o tarafımız yanıyor
Suskunluğumuzu gören geçti sanıyor
Kabuk bağlasalar da içten içe kanıyor
Kapanmayacak yaralarımız var bizim
Yüzde doksan psikolojik travma, tanımız
Umutlar, hayaller yok oldu, kaldı anımız
Öksüz, yetim, kimsesiz dolu her yanımız
Kapanmayacak yaralarımız var bizim
Göçüp gidenlerin hiçbiri gelmiyor geri
Tükendi dizlerin dermanı, gözlerin feri
Böyle bir afet görülmedi yıllardan beri
Kapanmayacak yaralarımız var bizim

Adem Durmazer, Alanya Konaklı’da yaşıyor.

MARAŞ DEPREMİ

Sabah saat 4.17
Yer yarıldı gök gürledi
Ezdi geçti her yeri
Maraş depremi
Böyle afet görülmedi
Binlerce insan öldü
Gören gözler hep ağladı
Maraş depremi
Aradan yıllar geçse de
Unutulmaz bu deprem
Hafızalardan silinmez
Maraş depremi

Ahmet Demir, Emekli öğretmen. Manisa’da yaşıyor.