Yurdumun şairleri (09.07.2023)

SEN GİDİNCE

Sen gidince
Gökyüzünün yıldızları döküldü
Ay tutuldu, gelgitler durdu
Ağaçlar yapraklarını döktü
Anladım ki gidişin
Sarı bir sonbahardı
Bu sarı sonbaharlar var ya
Bu sarı sonbaharlar
Sanki doğanın
Ayrılıklara ağlayışıdır
Sen gidince
Pencerelerimin perdelerini örttüm
Çoktandır da açmadım
Ellerim böğrümde kalakaldım
Sen gidince, gittiğine
Kalbimi hâlâ inandıramadım
Demek ki sevmenin
Yarısı da ayrılmakmış
Sen gidince
Gözlerimde hayalin
Dilimde adın
Hâlâ, gittiğin yollara bakıyorum
Ve bir de
Kuyruklu yıldızları taktığın
Saçlarının ve teninin kokusunu
Yanan avuçlarımda saklıyorum
İnan bana, inan
Sen gidince
Kör kuyularda
Merdivensiz kaldım

Bayram Oğuz Osmaniye’de yaşıyor. Emekli öğretmen.

SEVMİŞTİM

Ben de bir zamanlar sevmiştim
Leyla’sını arayan Mecnun gibi
Yar için diyar diyar gezmiştim
Suçu aşk olan bir sürgün gibi
Sevdim de yar kıymet bilmedi
Düşünmedi kalbimdeki yangını
Şu dünyada hiç yüzüm gülmedi
Herkes bilir beni nasıl ağlattığını
Hâlâ uslanmadı serseri gönlüm
Arıyor gözlerim seni her yerde
Ne hayırsız çıktın be ela gözlüm
Baksana hâlâ gururum yerlerde
Ben de bir zamanlar sevmiştim
Bilmedim böylesine üzüleceğimi
O zalimi aldığım nefes sanmıştım
Yıllarımı çaldı, yok etti benliğimi

Fatih Mehmet Uğurlular Adana’da yaşıyor.

TANDA BULUŞURUZ

Seni sen gibi görmeyişimin
Sebebi başka
Gözlerim seni görse de
Kalbimin atışı bir başka
Yanılan kimdi acaba
Kalbim bir yana, gözüm bir yana
Sevgi dediğin yüreğimde
Acı bir tuzak
Geçmişe sünger çekilmiyor elbet
Umutlara inat, uğraşlar benimle oldukça
Arzular gerçekleşmese bile
Yolcusu olduğumuz bu hayatta
Bir gün yol ayrımında
Sen gece, ben gündüz olsak bile
Kim bilir tanda buluşuruz

Salih Köseoğlu İstanbul’da yaşıyor.

GİTMEK NE DEMEK?

Hep mi vardı aklında ansızın gitmek
Sarılmış iken tenine gitmek ne demek
Söyle sevgili gidişin neyi çözecek
Duy sevgili duy, gidişin tükenmek demek
Sen dedin gitmek yok, bu kez kalmak gerek
Gelecek mutluluğu bekleyip, yaşayacağız elbet
Şimdi ardına bakmadan gidiyorsun sen demek
Dön ve söyle bana sevgili, bizden geçmek ne demek
Hani yaşıyorsak nefes almak için gerekliydi sevmek
Sen demedin mi, sevmek için hep savaşmak gerek
Ve önce sen geçiyorsun sevgimizden, savaştan demek
Duy ey kalem kaşlı yar
Senin gidişin nefessiz kalmamız demek

Emrullah Duman Ordu’da yaşıyor.

VE VESAİRE

Güneş solgundu
Sonbahardı güneş
Ölümün sarı yüzü vardı güneşin yüzünde
Ben, toprağa oturmuş
Sırtımı dayamışım nar ağacına
Nar ağacında nar
Bir göçer kızının utangaç, mahcup yüzü gibiydi
Kanat çırpıp giden kuşların
Toprakta karıncaların
Yuvada serçelerin
Ve insanların ve vesairenin
Anlaşılmaz bir telaşı vardı
Gökte, top top beyaz bulutlar dolaşıyor
Rüzgâr, Toroslar’dan geliyor
Ve fikrimin içinde
Beynimin kıvrımlarında bir eşkıya geziniyordu
Eşkıya
Eşkıya
O eşkıya şaki değildi
Tutabilmek için ellerini
Öpebilmek için saçlarını
Nergisleri, kekikleri, portakal çiçeklerini
Ve topladığım lavantaları tenine sürebilmek için
Eşkıya mihman oldu gönlüme
Saatlerce dertleştik umutlarımızı

Ali Akar Tarsus’ta yaşıyor. Emekli.

HÜZÜN

Aşk ile ruhumda dinmez bir yara kanar
Çok geceler ağladım uğrunda fecre kadar
Gözleri hayalimde akıp giden pak pınar
Çok geceler ağladım uğrunda fecre kadar
Kim derdi ki bu aşkın sonu hüsran olacak
Kırılan gönüllerde tüm özlemler solacak
Geride bırakılana, o yıllara bir dön bak
Gözyaşların çaresiz, ağlasan hıçkırarak

Mehmet Torun Kayseri’de yaşıyor.

BİR YIL DAHA GERİDE KALDI

Yaşam baharında düşler koklayan
Hazanlardan bir yıl geride kaldı
Bağrında, nice gam sırlar saklayan
Hüzünlerden bir yıl geride kaldı
Kimisi buluştu vuslata ayan
Kimi tek başına çöllerde yayan
Umudu uzaktan şansına sayan
Hazinlerden bir yıl geride kaldı
Menfaati kısa bir gün kârında
Egosu yüksek dağlar karında
Savrulmanın çarpık hayal arında
Yüzenlerden bir yıl geride kaldı
Mustafa, erdemi serde bilmeyi
Dert, kederi yüreğinden silmeyi
Bendine uzanan engel ilmeği
Çözenlerden bir yıl geride kaldı

Mustafa Dursun Ardahan doğumlu. Kocaeli’de yaşıyor.

SEN BENİ SEVERDİN

Sular gibi akıp çağlayabilsem
Hıçkıra hıçkıra ağlayabilsem
Gönlümü gönlüne bağlayabilsem
Sen beni severdin ben de seni yar
Aşkı gözlerimde seçebilirdin
Eğilip pınardan içebilirdin
Dünyanın malından geçebilirdin
Sen beni överdin ben de seni yar
Aşkın ile ölsem ehli bilirdi
Kırılan gönlümü kimler alırdı
Mecburi sevdana kurban olurdu
Sen beni adardın ben de seni yar

Mehmet Ali Akbaş İstanbul’da yaşıyor.