Yurdumun şairleri (11.07.2023)

KOVAMIYORUM DÜŞLERİMDEN

Kovamıyorum hayallerimden seni
Atamıyorum gönlümden
Sere serpe ayrılık
Yağmurlarda ıslattık mendillerimizi
Savrulduk geri dönülmez yollara
Nedensiz, sebepsiz
Köz üstü acı bir fincan kahve sohbetinde
Tersine döndük fincanlarda
Neyse halimiz dedik, çıksın falımızda
Ayrılık çıktı bahtımıza
Atamıyorum, silemiyorum
Adını boşalan kadehlerime doldurup
Sarhoş gecelerden her sabaha
Ayrıldığımız sahillerde uyanıyorum
Eskilerden kalmış taş plaklarda
Bir şarkıdır benim sevdam
Nostalji olmuş
Nesli tükenmiş siyah beyaz film gibi
Yazlık sinemalarda tek başına
Hayallerini arayan
Biliyorum sen de atamadın, silemedin
Duruyorum aklında
Unutulmuyor
İlk sevda silinmiyor be menekşe gözlüm
Gözlerden akıp dudaklarda korlanan ateş sönmüyor
Alev alev yanan öpüşlerde
Aradan bunca yıllar geçti menekşelim
Tadı hâlâ duruyor
İlk bahar tazeliğimiz temmuz sıcağında
Saçımıza aklar düşse de
Gönül kocamıyor menekşelim
Biliyorum, uzaklardan dinliyorsun şarkımızı
Kaç yaprak düşse de takvimlerden
Ben bende değilim sevdalım
Uzat ellerini, yum gözlerini
Menekşe gönüllü hülyalım

Fahri Işık- Tarsus’ta yaşıyor. Emekli müzisyen.

DOĞRU

Suların yıkadığı
Deniz kenarlarında
Çakıl taşları vardır
Renk renk, çeşit çeşit
Sen onların en güzellerini
Seçer, toplayıp biriktirirsin
Sonra
Topladığın gibi onları yine
Birer birer denize atarsın
Ama
İçlerinden biri vardır ki
Onu atamazsın
Ona kıyamazsın
Ondan ayrılamazsın
Avucunun içinde onu
Bütün gücünle sıkarsın
Öyle bir sıkarsın ki
Avucuna batıncaya, kanatıncaya kadar
Kanına işleyinceye
Senin olduğuna inandığına kadar
Delilik bu diyenlere sorarım
Doğrusu bu değil mi
Doğru, doğru, doğru

Fehime Tetik- Çanakkale’de yaşıyor.

HASRET

Ne olduysa bir anda oldu
Ellerim ellerine takılı kaldı
Yüreğim sevgiye hasret
Gözlerim gözlerine muhtaç kaldı
Hayatıma ışık kattın
Yoluma fener oldun sen
Ben kendimi sende
Senin gözlerinde bulmuşum
Mevsimler geçiyor
Aylar bitiyor
Ben seni arıyorum
Seni arıyorum
Seni özlüyorum

Haydar Haner- İzmir’de yaşıyor.