Yurdumun şairleri (12.04.2023)

MUTLU GÜNLER GELSİN İSTERİM

Bir sarı yaprak dalından düşünce
Yerine yenisi gelsin isterim
Kuru ağaç olup çiçek açmayan
Güllerin dalları kopsun isterim
Her zaman ağlayıp bir gün gülmeyen
Sevdiğini görünce gülsün isterim
Ağlamaktan gözlerini silmeyen
Akan gözyaşını silsin isterim
Kadersiz olup yarinden olanın
Mahşerde düğünü olsun isterim
Gurbette eşinden ayrı kalanın
Çektiği çileler dolsun isterim
Bahçesinde açılır, çiçekler güller
Gülünden bir demet salsın isterim
Aramızdan kalksın bütün engeller
Mutlu günler geri gelsin isterim

Mehmet Özen, Adana Kozan’da yaşıyor.

SENİNLE BAHARI YAŞIYORUM BEN

Karanlık gecelerimde ay ışığımsın
Sanma ki unuttum seni bir nebze
Rüyalarım, düşlerim seninle dolu
Bitmez tükenmez hazlar gibisin
Kollarım sarıyor sensiz boşluğu
Tez gel gülüm bekleyemem kuşluğu
Yuvasında yalnız kuşlar misali
Gözümden gitmeyen yaşlar gibisin
Buram buram kokun gelir uzaktan
Her mevsim seninle baharı yaşıyorum
Sevgin benim için en kutsal varlık
Gururla kalbimde taşıyorum ben

Özgen Atay Dervişoğlu, Zonguldak’ta yaşıyor.

BU AKŞAM

İşte
Bu akşam yine sokaktayım
Adımlıyorum kaldırımları
Boğacak bu şehir beni
Bir koşuşturma
Bir telaş
Herkes bir hedefe kilitlenmiş
Ben hariç
Yürüyorum şuursuzca
Duvar dibinde bir kedi
Yanı başında yavrusu
Büzülmüşler
Belli ki üşüyorlar
Geçenlerin yüzlerine bakıyorlar
Ürkek, umutsuz
Belli ki bir lokma ekmek peşindeler
Yürüyorum, köşebaşında bir ihtiyar
Başı öne eğik
Hayata küsmüş, yaşamaktan umudu kesmiş
Elinde yırtık bir resim tutuyor
Yaklaştım, selam verdim, yanına çöktüm
Elindeki resme baktım
Buğulu gözlerle beni süzdü
Elli yıl önceki gençliğim dedi
Sokaklarda onu arıyorum
Sonra gözlerinden iki damla yaş döküldü
Devam etti
Biz galiba uzatmaları oynuyoruz
Maçı yöneten ulu hakem
Bitiş düdüğünü ne zaman çalar bilemem
Bir varmış, bir yokmuş oluruz dünyadan
Gelenler gider, yerine yenisi gelir
Bunu da ancak bu yaşa gelen bilir

Hüseyin Demirci, Bursa’da yaşıyor. Emekli öğretmen.