Yurdumun şairleri (12.05.2023)

KİME YAZDIN

Söyle gönlüm
Bu şiiri kime yazdın
Gözlerimin kıyameti oldun
Yüreğime dert kazdın
Dilimdeki türkü, elimdeki sazdın
Yaramı sızlatan yar’a mı bu sitem
Ah gönül
Aşk bir muammadır
Düşersen, ateşinde yanarsın
Ağlar isen, gözyaşınla kanarsın
Susar isen, nefesinde donarsın
Söyleyemem
Söyleyemem derdimi kimseye
Söyler isem
Hiçbir el dokunmaz sineme
Sabrımı sınayan zaman utansın
Söz söylemem
Söyler isem nar ile
Bu sevda yedi bitirdi beni har ile
Vuslat, kılıcı kuşanmış vurur zar ile
Dizlerimi döven ayrılık utansın

Remziye Çelik, Mersin’de yaşıyor.

SEVENİ SEVENDEN AYIRMASINLAR

Mezar taşıma yırtıcı kuşlar konsa
Yanında irili ufaklı yavruları olsa
Mezarımın üstünde kara yılan yaşasa
Gine geçmem gözü yaşlı yavrularımdan
Veremle kanseri birbirine katsalar
Enjektörle ciğerlerime salsalar
Zehiri ilaç diye bana verseler
Gine geçmem körpe yavrularımdan
Salih’i ölüm zincirine vursalar
Yağlı sicimle darağacına assalar
Kefen yerine dikenlere sarsalar
Gine geçmem ela gözlü yarimden

Salih Güvenç, Yozgat’ta yaşıyor.

SÖYLE SEVGİLİM

Elime alsam nazik elini
Dersem bahçende açan gülünü
Bir aşk mı yoksa bahar yeli mi
Kararını açık söyle sevgilim
Elma yanakların, kınalı elin
Daha tomurcuk açmamış gülün
Gidip ellere oldun mu gelin
Seviyorsan kesin söyle sevgilim
Saçları dağılmış gözleri yaşlı
Bizim sevdamız kalmasın başlı
Sana geleceğim yolların taşlı
Engelsiz yolları söyle sevgilim
Uzaklara gitsen arar bulurum
Kavuşurum diye sana gelirim
Kaderimde var isen eşin olurum
Gerçek seviyorsan söyle sevgilim

Mehmet Özen, Adana Kozan’da yaşıyor.

SEN OLDUKÇA

Dünya fani imiş bana vız gelir
Senin bana sevgin kaldıkça baki
Yaşama sevincim artar, hız gelir
Semalara uçmuş olurum tabii ki
Sunmuş sayılırsın hayat iksiri
Bense mutluluktan cennette biri
Aklımı başımdan alan ey peri
Aşkın mey’e benzer, sarhoşum sanki
Görenler tanımaz ya da inanmaz
Öyle harap eder beni fazla naz
Dünyada hiçbir şey beni bağlamaz
Senin aşkın gibi, cidden, inan ki

Mehmet Örsel, Tarsus’ta yaşıyor. Emekli.

YALANCI BAHAR

Rüzgâr tam bir inat
Kökler depreme uğramış
Toprak toz duman
Yapraklar ağaçları tırmalıyor
Direnen çiçekler
Açan tomurcuklar
Can çekişiyor
Yalancı bahar
Doğayı yine aldatıyor
Aşka atıf yaparcasına
Kandırıyor
Anlık gülümsemelerle
Sahte süzmelerle
Yalan sözcüklerle
Kucaklayan kollarla
Saf doğayı, çocuksu yari
Bahar çarpıyor
Bir dünya hali
Çalınan bir parmak mutluluk
Ardına takılan acı
Heyecan ikramlı sabah
Yalnızlık türküsü akşam
Aydının kıpırtısı neşe
Karanlığın arkadaşı kadeh
Kopup kuruyan filiz
Közlü yürek yakan his
Yalancılar kuşatmış her yanı
Kanar, yanar aşıklar
Kasıp kavrulur
Doğaya can olanlar

Enis Kıran, Zonguldak’ta yaşıyor.

MERHABA

Nazlı yare selam verdim, el ettim
Başımın üstüne dedi merhaba
Hasretlik giderdik, elini tuttum
Sarıldı dostuna dedi merhaba
Gün arası kendisini aradım
Aşkı muhabbetle hal hatır sordum
Çıkardım eline bir buket verdim
Sevindi dost o ne dedi merhaba
Kumrular misali gezdik, dolaştık
Hasbi hal eyledik, sorduk, söyleştik
Gençlik sınavını el ele geçtik
Dermanım destine dedi merhaba
Gönül bahçesinde güller yetirdi
Son günümde balayına götürdü
Mustafa hayali böyle bitirdi
Sevdanın jestine dedi merhaba

Mustafa Aygün, Çorum Alaca doğumlu. Emekli.

TÜKENİŞ

Kırk bin parça
Kalakaldım
Zaman ortasında
Zaman mı akıp gidiyor
Bendeki
Sen mi bitiyor
Düşününce seni
Beni ben eden
Yüreğim titriyor
Tüm bilinen
Hasretler
Anlamını yitiriyor
Yaşama dair umutlar
Düşlemeden bitiyor
Bir sonraki nefese
Müjdedir her nefes
Tutamadığım
Nefes gibi
Yaşamadığım heves gibi
Gökte kayan
Yıldız gibi
Sen adına her şey
Ama her şey tükeniyor
Ömrüm tükenişe
Eşlik ediyor

Kenan Sayın, İstanbul’da yaşıyor.