Yurdumun şairleri (13.05.2023)

GEZİNDİM ANILARDA

Uyku tutmaz gözlerim
Takıldı bir noktaya
Hayalinle bu akşam
Gezindim anılarda
Küllenmedi bu sevda
Seviyorum dün gibi
İçimde kor gibisin
Yıllarca yaktı beni
En güzel dört mevsimi
Ben seninle yaşadım
Neden bir başkasına
Neden alışamadım
Uyku tutmaz gözlerim
Takıldı bir noktaya
Hayalinle bu akşam
Gezindim anılarda

Hayrullah Duran Yipkin Bursa’da yaşıyor.

ŞİİRİMDE SON NEFES

Karşılık beklemeden
Beni sevmedin neden
Sevsen de, sevmesen de
Sana sevgiler benden
Uzaklara gitsen de
Hep sen varsın gönlümde
Hasretini çekerim
Seni her gün görsem de
Rüyama sen girince
Boğuldum ben sevince
Aşkına ben susadım
Yudum yudum içince
Seversen söyle baştan
Artık yoruldum aşktan
Güzel yüzün hep gülsün
Sanki yüreğin taştan
Bu şiiri sana yazdım
Sen tel isen ben sazdım
Sonu gelmez bu aşkın
Seni kalbime yazdım
Dağlar taşlar duysun ki
Yankı yapan sesimi
Bu aşkın sonu yoktur
Verdim son, son nefesimi
Ahmet Erküçük yazdı
Şiirimde son nefes
Yaşamak çok güzeldir
Bunu hep bilsin herkes

Ahmet Erküçük Çeşme’de yaşıyor.

VAHA GİBİ

Kurak bir topraktan farksız olan
Şu kalbimde nasıl cebelleştin
Bu kalbe, bu halinde neden yerleştin ki öyle
Halbuki insanlar
Yaşamaya elverişli yerlere yerleşirlermiş ya hep
Benimle ölmek sevgilim
Bu kuraklığı göremiyecek kadar mı güzel geldi gözlerine
Şaşırdım, eşilmeden nasıl da çıkıverdin de
Taşıverdin, yerin ta altından üstüne öylece
Tıpkı çölün ortasındaki bir vaha gibi
Bitki olsam yeşerirdim, ama ben yeşermedim, yeşillendim sana
Sen bana sanki can verdin
Ben yaşadığımı öyle bir hissettim ki
Sanırsın yoktu da, bu hayatı bana sen getirdin
Her şey sarpa sardığında
Beni saracak ama asla boğmayacak olan
Sen, birinin canını alacak kadar derinleşme
Ben de söz, sayende çıkan o yaprakları
Dökecek kadar büyümem
Çiçek açtırdığın her yerim alenen muhtaç sana
Ne sen beni çürütecek kadar çok gel bana
Ne de ben köklerim değmeyecek kadar uzaklaşayım senden
Sen kal hep, koskoca çölümün tam ortasında
Hiç kurumayacak olan bir vaha gibi

Merve Meşeli Bursa’da yaşıyor. Yaklaşık 10 yıldır şiir yazıyor.

ZAMAN ZAMAN

Arada durup dinlenmek lazım
Kenara koymak hayatı
Birkaç dakika
Susmak mesela
Öylece zamanı durdurmak
Hem bahar olup
Hem sonbahar olmak
Kenarda durmalı mesela
Sadece birkaç dakikalık
Sessizlik
Başka bir pencereden
El sallamak gidenlere

Araksi Karaman 10 yılı aşkındır şiir yazıyor.

HÜZÜN SABAHLARI

Uyandım gene uykumdan, her yanım kan revan
Haram gecelerin güneşsiz sabahından yazıyorum bu defa
Bir kuruş bile etmedi sende sevgim
Bozuk para gibi harcadım günlerimi
Nefessiz kaldım yaz akşamlarında
Soğukla savaş halindeyim ama o kazanıyor daima
Güneş kavursa da her yeri, ben buz gibiyim
Yaprak döküyorum günbegün
Damla damla akıyor hüzün
Milyon kere darbe yediğim sevdama ağlıyorum
Bir türlü başaramadığımız kavuşmalarımız var
İnce bir sızıntı içimde, sensizliğin açtığı yara kanıyor
Hasret sardı bacayı, her yer toz duman
O kadar çok engel koydun ki bana
Aşmaya çalıştıkça; taşlar, kayalar fırlattın
Ne sevgime inandın ne de yazdığım şiirlere, sözlere
Bu şairi kocaman dünyada bir başına bıraktın

Alican Ayyıldız Yalova’da yaşıyor. Bu şiiri sevip de karışılık görmeyenlere ithaf etmiş.

GÜZELİM

Saçların taramış dökmüş bir yana
Selam olsun sana nazlı güzelim
Al yanakta güller açmış baksana
İzninle kokusun alsam güzelim
Kaşların kemandır, kirpiğin oktur
Geleyim desem de mecalim yoktur
Sinemde yaranın dermanı yoktur
İlacı sendedir, versen güzelim
Kiraz dudak, elma yanak sendedir
Yaralı gönlüme ferman sendedir
Ararım yolları izin nerdedir
Bulurum, gel desen seni güzelim
Yürek pare pare, ciğerim yasta
Güllerin yetişmiş bağında deste
Adını anarım en son nefeste
Kolların boynuma sarsan güzelim
Ferit coştun, yazdın, bitirdin
Nergisi kokladın, gülü yitirdin
Yüzünü görünce hasret bitirdin
Ödülüm almaya geldim güzelim

Ferit İpekçi Mersin’de yaşıyor. Yaklaşık 50 yıldır şiir yazıyor.

DEĞERİNİ BİL ANNE BABANIN

Anne ayağının altıdır cennet
O ayakların altını öpeydim
Şimdi olsaydı babam yanımda
Yine diz çöker, boyun eğerdim
Unutma, değerini bil anne babanın
Eşin de annedir, annedir bacın
Anne her zaman olsun baş tacın
Gönüllere giden yolları açın
Unutma, değerini bil anne babanın
Kendileri yemedi sana yedirdiler
Evladım okusun diye didindiler
Adam olman için de giydirdiler
Unutma, değerini bil anne babanın

İsmail Gazigil Bursa Gürsu’da yaşıyor.