Yurdumun şairleri (14.07.2023)

KAFANI TAKMA

Ümit kesme mutluluktan
Allah sana bir yol açar
Kurtulursun bu zorluktan
Çölde yalnız kalsan bile
Kara günler gelir geçer
Varsın bugün canın yansın
Değişir bu kötü şansın
Yeter ki şu dünya dönsün
Kara günler gelir geçer
Şelale iken durulsan da
Yaşamaktan yorulsan da
Canevinden vurulsan da
Kara günler gelir geçer
Acısıyla, tatlısıyla
Yaşanır hayat böyle
Kendini çok üzme öyle
Kara günler gelir geçer

Bahri Ay- Bu şiiri üzüntü, sıkıntı, stres yaşayan herkese ithaf etmiş.

SEVGİ YAĞMURU

Şu garip gönlüme bir güneş doğar
Ansızın ayırır bizi sevgi yağmuru
Sırılsıklam ıslanan dudaklar gibi
Her zaman ıslatır ikimizi sevgi yağmuru
Sevdanın güneşi kalbine doğsun
Izdırabın seni kedere boğsun
İsterim dört mevsim üstüne yağsın
Beni sarhoş eden sevgi yağmuru
Bu aşkı bizden başkası bilmesin
Akan gözyaşlarını başkası silmesin
Benden başka seversen hiç yüzün gülmesin
Aşkımız maziyle kalbimize gömülsün
Sarsın etrafımızı sevgi yağmuru

Ahmet Karaköz- Bilecik Söğüt doğumlu.

CAN KUŞUN GELDİ UYAN

Gurbette kara haberin aldım
Bağrıma korlar düştü yandım
Kuşlar gibi uçup geldim
Can kuşun geldi uyan
Sardım kollarıma donmuş beden
Sayarlar urbanı sarar kefen
Allah’ın emri ne gelir elden
Duy feryadımı anam uyan
Kara bulutlar çöktü üstüme
Çaresiz eller vurur sineme
Dostlar ağlıyor garip halime
Sensiz yaşayamam anam uyan
Sırtıma saplandı sanki hançer
Sanma ki bu yara anam geçer
Andıkça içime karanlık çöker
Konuşsun dillerin anam uyan

Ferizan Yılmaz- Bu şiiri İzmir’den yazmış.

HOŞ GELDİN OĞUL

Baktım da gözlerin engin denizler gibi
Her halin benden izler gibi
Sanki bir derdi gizler gibi
Acılar dünyasına hoş geldin oğul
Bir baktım sararıp solmuşsun gibi
Sanki kavgalara tutuşmuşsun gibi
Sevmelerin ustası olmuşsun gibi
Aşıklar diyarına hoş geldin oğul
Aslanın göğsünde yürek gibi
Helal süt emmiş bebek gibi
Sana emanet bu memleket gibi
Savaş meydanına hoş geldin oğul
Gönlünü vatana vermişsin gibi
O bileklerin bükülmez gibi
Bakışın bir şeyden korkmaz gibi
Ekmek kavgasına hoş geldin oğul

Mustafa Kemal Tığcıoğlu- İzmir’de yaşıyor.

ŞANLI GÜZEL URFA

Bahar olur şenlenir bahçalar bağlar
Dört bir yanı sarmış dumanlı dağlar
Hoyratlar söylenir analar ağlar
Güzelliğine doyum olmaz, güzeldir Urfa
Destanlar yazdırdı aziz milletin
Dört bir yana yayıldı şanın, şöhretin
Aman diyenlere merhamet ettin
İnsanları bambaşkadır Şanlıurfa’nın
Özü başkadır, sözü başkadır merttir insanı
Kanlarıyla, canlarıyla kurtardılar güzel vatanı
Sen bir rehbersin unutma düşen Atanı
İnsanları çok başkadır Şanlıurfa’nın
Aşık Ahmet der ki; yeter artık er muradına
Hasret kaldım sevdasına, havasına, suyuna
Ölür isem yazsınlar mezarımın taşına
İnsanları rahmanidir Şanlıurfa’nın

Ahmet Özkürkçü- Şanlıurfa Siverek doğumlu. Gebze’de yaşıyor.

NEDEN?

Bu sabah
Yine güneşin penceremden sessiz girişiyle uyandım
Gözlerimi ovuşturdum
Sanki uykusuz geçen gecenin miskinliği çökmüştü üzerime
Ne var düşünecek, yeter artık diyorum
Düşünmeyeceğim
Yokyuğuna, sitemlerine alıştık artık diyorum
Ancak gönül öyle demiyor
İçten içe acıyor, kanıyor
Tavan yapıyor duygular
Çık içinden çıkabilirsen
Ben hayatta boş ver demeyi öğrenemedim
Kendim gibi kabullendim hep insanları
Ama bunun da acısını çektim zaman zaman
Sevmenin suç sayıldığı bir ülke biliyor musunuz
Eğer suçsa ben bu suçu hep işledim sonu darağacı olsa bile
Neden insanlar birbirinin kuyusunu kazarlar
Kötü düşünmenin ödülü var mı dünyada
Çıkarlar neden hep ön safta tutulur
İnsanlar neden kendilerini hep üstün görmek isterler
Zengin fakiri, güzel çirkini, kuvvetli zayıfı neden hor görür
Öte tarafa kim ne götürmüş
Var mı dünyada baki kalan
Hepsi boş hepsi yalan

Hüseyin Demirci- Bursa’da yaşıyor. Emekli öğretmen.

AŞKINA ÖZLEM

İlk göz ağrım, ilk aşkım, şimdi bana el, el olmuş
Kan olup, gözden akan su birikmiş sel, sel olmuş
Ben senin için varım, senle yaşayacağım derdi
Gördüm ki başkasının yanında o kul, kul olmuş
Dudaklarına baktım gonca açmış gül, gül olmuş
Serpilmiş, uzamış, boy vermiş, kaşlar yay, yay olmuş
Kendi kendime aptal, akılsız, budala dedim
Başın kaldırdı görüldü yüz, yanak al al olmuş

Hasan Böke - Ankara’da yaşıyor

BAYRAM ETSİN

Gazel dökmüş bağlarımı
Kar beyazı saçlarımı
Melül mahzun hallarımı
Görsün de o yar bayram etsin
Kendinden miras üzüntülerimi
Şafağı gelmeyen gecelerimi
Çaresiz bakan bu gözlerimi
Görsün de o yar bayram etsin
Kadim bir dost bulamadığımı
Ah-ü vahla için için ağladığımı
Gözyaşlarımla ıslanan yastığımı
Görsün de o yar bayram etsin
Feleğin vuslat yolunu tuzakladığını
Sevgi saadetin uzak kaldığını
Kederlerin yüreğimi dağladığını
Görsün de o yar bayram etsin
Kin, nefret, garez tutmadığımı
Sabahımın, gündüzümün olmadığını
Yokluğunun diken olup battığını
Görsün de o yar bayram etsin

Hıdır Can- Darıca’da yaşıyor. Emekli öğretmen.

SON KULLANMA TARİHİ

Günden güne eriyorum
Bir deri, bir kemik kaldım
Gözlerim görmez
Kulaklarım duymaz oldu
Dilim pelteklemeye
Başım dönmeye başladı
Hafıza kaybım da başladı
Çok yorgunum
Raflarda beklemekten sıkıldım
Son kullanma tarihime bakanlar
Bunun tarihi geçmiş diye
Mırıldanıp duruyorlar
Almadan geçip gidiyorlar
Boşuna dememişler
Son kullanma tarihine
Bakmadan alma diye
Uzun ince bir yoldayım

Kemal Özyurt - İstanbul’da yaşıyor.